Corn fritter

Placki kukurydziane to pyszne smażone placki z kukurydzy, wywodzące się z kuchni rdzennych Amerykanów. Te smakowite przekąski stały się popularne zarówno w południowych Stanach Zjednoczonych, jak i w Indonezji, gdzie są znane jako perkedel jagung lub bakwan jagung.

Na długo przed przybyciem Europejczyków do Nowego Świata, rdzenni Amerykanie już korzystali z mielonej kukurydzy w swojej diecie. Gdy europejscy osadnicy dotarli do Ameryki, nauczyli się tych przepisów od rdzennych mieszkańców i zmodyfikowali je, tworząc własne wersje chlebów na bazie mąki kukurydzianej. Prawdopodobnie placki kukurydziane po raz pierwszy pojawiły się w południowych Stanach Zjednoczonych, regionie słynącym z miłości do smażonych potraw.

W Indonezji kukurydza została wprowadzona z Ameryk pod koniec XVI wieku i szybko stała się podstawowym składnikiem. To zapoczątkowało powstanie indonezyjskich placków kukurydzianych. Podczas gdy południowe placki kukurydziane w USA zazwyczaj zawierają ziarna kukurydzy, jajka, mąkę, mleko i roztopione masło i mogą być serwowane z różnymi dodatkami, indonezyjskie placki kukurydziane mają wytrawny i teksturowany charakter. Przygotowuje się je ze świeżych ziaren kukurydzy, mąki pszennej, mąki ryżowej oraz mieszanki ziół i przypraw, a często smaży w głębokim oleju kokosowym.

Technika głębokiego smażenia placków kukurydzianych w Indonezji jest uważana za wpływ kolonistów portugalskich. Olej kokosowy i palmowy, od wieków integralne w indonezyjskiej kuchni, odgrywają kluczową rolę w tej metodzie.

Placki kukurydziane można przygotować na różne sposoby: smażone na głębokim oleju, płytko smażone lub nawet pieczone. Niezależnie od tego, czy są podawane jako przekąska, czy przystawka, te wspaniałe kąski są cenione w obu regionach za ich wyjątkowe smaki i satysfakcjonującą chrupkość.