Nasi kuning

Nasi kuning, znane również jako nasi kunyit, to urokliwe indonezyjskie danie ryżowe, wyróżniające się żywym żółtym kolorem i aromatycznym zapachem. Unikalna barwa i zapach tego dania pochodzą z gotowania ryżu z mlekiem kokosowym i kurkumą.

Co ciekawe, podobne danie istnieje na Filipinach, szczególnie wśród ludu Maranao na Mindanao, gdzie nosi nazwę kuning. Choć również zawiera kurkumę i trawę cytrynową, nie używa się mleka kokosowego. Sri Lanka posiada swoją wersję tego dania, znaną jako kaha buth, która łączy wpływy indonezyjskie i lankijskie.

W Indonezji nasi kuning to nie tylko smaczny posiłek, ale także ma głębokie znaczenie kulturowe. Często podawany jest podczas uroczystych okazji jako symbol szczęścia, dobrobytu, bogactwa i godności, dzięki swojemu złotemu wyglądowi. Danie to jest popularne w całej Indonezji, szczególnie w tradycjach jawajskich i minahasa. Można znaleźć unikalne wariacje, takie jak stożkowy tumpeng na Jawie i manado z Północnego Sulawesi, która zawiera tuńczyka pasiastobokiego.

Magia nasi kuning tkwi w jego składnikach. Ryż gotuje się z kurkumą, mlekiem kokosowym, liśćmi pandan, trawą cytrynową oraz przyprawami takimi jak cynamon i goździki. Rezultatem jest danie, które jest zarówno smaczne, jak i aromatyczne.

Nasi kuning zazwyczaj podawane jest z różnorodnymi dodatkami. Mogą to być między innymi drobno posiekany omlet, serundeng (prażone wiórki kokosowe), urap (warzywa w tartej kokosie), teri kacang (anchois z orzeszkami ziemnymi), sambal goreng (pikantne smażone danie), ayam goreng (smażony kurczak), balado udang (pikantne krewetki) lub perkedel (kotlety ziemniaczane). W bardziej wyszukanych wersjach można znaleźć dodatek wołowiny, owoców morza lub podrobów.

Aby dopełnić posiłek, nasi kuning często serwowane jest z kerupuk udang (krakersy krewetkowe) lub chipsami emping, a także świeżymi ogórkami i pomidorami jako ozdobą.