Iliwerung, Lembata

Iliwerung lub Illiwerung to złożony wulkan tworzący wybitny południowy półwysep na wyspie Lembata w południowej Indonezji. Znajdują się na nim kratery i kopuły lawowe o przebiegu północ-południe i północny zachód-południowy wschód, a kopuła szczytowa powstała w wyniku erupcji VEI-3 w 1870 roku.

Iliwerung wybuchał co najmniej 13 razy od 1870 roku, a erupcje miały miejsce w latach 1910, 1928, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1973-1974, 1976, 1983, 1993, 1999, 2013 i 2021. Erupcje od 1973 roku ograniczają się do Hobal, podwodnego pasożytniczego otworu wentylacyjnego na niższej, wschodnio-południowo-wschodniej flance Iliwerung.

Iliwerung leży na południowej krawędzi kaldery Lerek. Osuwisko ziemi z Iliwerung w 1979 r. wywołało fale o wysokości 9 m, w wyniku których zginęło ponad 500 osób. W 1983 r. tsunami wywołane erupcją podwodną spowodowało niewiele ofiar śmiertelnych.