Gibon srebrzysty

Srebrzysta gibbonka to uroczy przedstawiciel rodziny gibbonowatych (Hylobatidae), zamieszkujący wyłącznie indonezyjską wyspę Jawę. Te fascynujące zwierzęta żyją w dziewiczych lasach deszczowych wyspy, prosperując na wysokościach dochodzących do 2450 metrów nad poziomem morza. Niestety, srebrzysta gibbonka jest wpisana na Czerwoną Listę IUCN jako gatunek zagrożony, z populacją wynoszącą mniej niż 2500 dojrzałych osobników na wolności.

Z łatwością można je rozpoznać dzięki uderzającemu niebieskawo-szaremu futru oraz ciemnym kapturom. Nie posiadają ogonów zewnętrznych i mają unikalne przystosowania, które czynią je doskonałymi mieszkańcami drzew. Ich dieta składa się głównie z owoców, liści i kwiatów, a są niezwykle zręczne w wspinaniu się i huśtaniu po drzewach (umiejętność znana jako brachiacja).

Samice srebrzystych gibbonów rodzą jedno młode co trzy lata i karmią je przez około 18 miesięcy. Młode gibbonki pozostają z rodziną aż do osiągnięcia dojrzałości, co następuje w wieku około ośmiu do dziesięciu lat. Niestety, ich przetrwanie jest zagrożone przez niszczenie siedlisk, nielegalny handel zwierzętami oraz kurczenie się ich naturalnego środowiska z powodu działalności człowieka.

Istnieją działania na rzecz ochrony tego gatunku, w tym programy hodowlane w ogrodach zoologicznych i ośrodkach rehabilitacyjnych dla gibbonów wcześniej przetrzymywanych w niewoli. Srebrzyste gibbonki zazwyczaj żyją w parach i są znane z obrony swoich terytoriów głośnymi nawoływaniami oraz, w razie potrzeby, agresywnym zachowaniem.

Wyróżnia się dwa podgatunki srebrzystej gibbonki: zachodnią srebrzystą gibbonkę i wschodnią srebrzystą gibbonkę. Niemniej jednak te podziały podgatunkowe nie są oficjalnie uznawane przez Czerwoną Listę IUCN. Pomimo trwających działań ochronnych, przyszłość srebrzystej gibbonki pozostaje niepewna.