Kur bankiwa

Czerwony kur bankiwa, barwny ptak tropikalny z rodziny kurowatych (Phasianidae), pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej oraz części Azji Południowej. Jest szeroko uznawany za głównego przodka kury domowej, choć z czasem krzyżował się również z innymi gatunkami kura bankiwa. Badania genetyczne sugerują, że udomowienie kur rozpoczęło się około 8 tysięcy lat temu, co ostatecznie doprowadziło do ich globalnego rozprzestrzenienia się w celu produkcji mięsa i jaj.

Istnieje kilka podgatunków Gallus gallus, z których kura domowa jest jednym z nich. Samce czerwonego kura bankiwa znane są ze swojego uderzającego, kolorowego upierzenia, szczególnie widocznego podczas zalotów. W przeciwieństwie do swoich udomowionych odpowiedników, te ptaki są bardziej ostrożne i powściągliwe w obecności ludzi.

Czerwone kury bankiwa preferują zaburzone siedliska i skraje lasów, gdzie mogą znaleźć dużo pożywienia i schronienia. Można je spotkać w całej Azji Południowo-Wschodniej, a nawet w Oceanii, dzięki wczesnym eksploratorom austronesyjskim, którzy je transportowali. Choć piją wodę z powierzchni, mogą również przetrwać bez niej przez pewien czas. Mają specyficzne zwyczaje, takie jak kąpiele w kurzu, oraz unikalne wzorce lotu do nocowania i unikania drapieżników.

Rozmnażanie czerwonego kura bankiwa jest zazwyczaj sezonowe, a samice znoszą jaja codziennie w okresie lęgowym. Pisklęta rosną szybko, opuszczając gniazdo po około 4 do 5 tygodniach i osiągając dojrzałość płciową w wieku około 5 miesięcy. Dominujące samce są terytorialne i używają zachowań godowych, takich jak "tidbitting", aby przyciągnąć samice.

Jeśli chodzi o dietę, czerwone kury bankiwa są oportunistycznymi zjadaczami, spożywając owoce, nasiona, stawonogi, a nawet małe kręgowce. Stały się dość zręczne w znajdowaniu pożywienia w swoich różnorodnych siedliskach. Nawet żyjąc w stanie dzikim, czerwone kury bankiwa są nadal cenione za swoje mięso i jaja i są czasami używane w walkach kogutów.

Udomowienie kur obejmowało genetyczny wkład różnych gatunków kur bankiwa, a zdarzenia hybrydyzacji zostały udokumentowane. Na przykład wiejskie kury lokalne wykazują oznaki wstecznej hybrydyzacji. Pomimo wyzwań, takich jak hybrydyzacja z kurami domowymi, czerwony kur bankiwa jest obecnie uznawany za gatunek najmniejszej troski przez IUCN.