Fakty o: Lamparcik marmurkowy
Lamparcik marmurkowy, kot marmurkowy – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych.
Zasięg występowania
Lamparcik marmurkowy zamieszkuje lasy występując w zależności od podgatunku:
- P. marmorata marmorata – kontynentalna południowo-wschodnia Azja, od północno-zachodniej Chińskiej Republiki Ludowej do Malezji i wysp Sumatra oraz Borneo
- P. marmorata charltonii – region sub-himalajski, od Nepalu do Mjanmy
Taksonomia
Takson po raz pierwszy naukowo opisał w 1837 roku brytyjski przyrodnik William Charles Linnaeus Martin nadając mu nazwę Felis marmorata. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Martin wskazał Jawę i Sumatrę, ograniczone przez Robinsona i Klossa do Sumatry. Jedyny przedstawiciel rodzaju lamparcik (Pardofelis) opisanego w 1837 roku przez rosyjskiego zoologa i podróżnika Nikołaja Siewiercowa. Wyróżniono dwa podgatunki P. marmorata.
Etymologia
- Pardofelis: łac. pardus „lampart”; felis „kot”.
- marmorata: łac. marmoratus „marmurkowaty”, od marmor, marmoris „marmur”, od gr. μαρμαρος marmaros „marmur”, od μαρμαιρω marmairō „połyskiwać”.
Charakterystyka
Długość ciała (bez ogona) 45–62 cm, długość ogona 35,6–55 cm; masa ciała prawdopodobnie 2–5 kg. Futro długie, miękkie, z ubarwieniem charakterystycznym dla lamparta. Zamieszkuje jedynie lasy, znakomicie wspina się na drzewa. Żywi się głównie drobnymi kręgowcami. Ciąża trwa ok. 65 dni, samica rodzi 2–3 młode.
Timor Wschodni