Makak czarny

Makak maura to fascynujący gatunek małpy, występujący wyłącznie na wyspie Sulawesi w Indonezji. Te prymaty mają charakterystyczny wygląd, z brązową do czarnej sierścią, jasną plamą na zadzie i różową skórą na nagich częściach ciała. Zazwyczaj długość ich ciała wynosi od 50 do 58,5 centymetra.

W tropikalnych lasach deszczowych, makaki maura mają zróżnicowaną dietę. Żywią się figami, nasionami bambusa, pąkami, kiełkami, bezkręgowcami, a nawet zbożami. Pomimo swojego przydomka „małpa-pies”, który odnosi się do ich psich pysków, nie są bliżej spokrewnione z małpami człekokształtnymi niż jakiekolwiek inne małpy Starego Świata.

Niestety, makaki maura stoją w obliczu poważnych zagrożeń. Ich liczebność zmniejszyła się głównie z powodu utraty siedlisk spowodowanej wylesianiem i rosnącą populacją ludzką. W latach 1983-1994 ich populacja spadła z szacowanych 56 000 do mniej niż 10 000 osobników. Badania przeprowadzone przez Supriatnę i współpracowników w 1992 roku wykazały, że pozostało tylko 3 000 do 5 000 osobników, z czego około 2 500 to dorosłe jednostki. Szacowano, że na kilometr kwadratowy przypadało od 25 do 50 osobników.

Biorąc pod uwagę, że kilka gatunków makaków na Sulawesi jest zagrożonych, niezwykle ważne jest zebranie większej ilości informacji na temat ich ekologii i zachowania. Te dane są niezbędne do opracowania skutecznych planów ochrony, które mają na celu zabezpieczenie tych unikalnych prymatów.