Pagi mentawajski

Taksonomia

Rodzaj i gatunek po raz pierwszy naukowo opisany przez G. S. Millera w 1903 roku. Jako miejsce typowe autor wskazał Południową Pagai w zachodniej Sumatrze w Indonezji. Jedyny przedstawiciel rodzaju Simias – pagi. Takson siostrzany dla nosacza sundajskiego (Nasalis larvatus) i być może powinien być umieszczany razem z nim w rodzaju Nasalis.

Gatunek typowy: Simias concolor Miller, 1903

Podgatunki

Wyróżniono dwa podgatunki S. concolor:

• S. concolor concolor – pagi mentawajski (status IUCN: CR)
• S. concolor siberu – pagi zadartonosy (status IUCN: CR)

Etymologia

Nazwa rodzajowa jest połączeniem greckiego słowa σιμός simos – „zadartonosy” oraz przyrostka -ias oznaczającego szczególną cechę. Epitet gatunkowy pochodzi od łacińskiego słowa concolor, concoloris – „w tym samym kolorze, podobny” (cum (stara forma com) – „razem z” oraz color, coloris – „kolor”).

Charakterystyka

Gatunek endemiczny – występuje jedynie na Wyspach Mantawai, gdzie jest znany jako Simakobou w Siberut i Simasepsep na południowych wysepkach – w Sipura, Północna Pagai i Południowa Pagai. Dwie z tych wysp – North i South Pagai są jego głównym miejscem występowania. Przystosowany do wspinaczki, dzięki długim ramionom. Jego futro jest czarno-brązowe, a twarz czarna. Jest to jedyna małpa w podrodzinie Colobinae mająca stosunkowo krótki ogon, który jest marginalnie przybrany sierścią i długi tylko na 15 cm. Krótki nos jest zadarty do góry. Dorosły pagi mierzy około 50 cm długości i osiąga masę ciała około 7 kg. Małpy prowadzą dzienny tryb życia. Są nadrzewnymi mieszkańcami lasów deszczowych, rzadko schodzą na ziemię. Żyją w grupkach (od 3 do 8 zwierząt), które składają się z osobnika męskiego, jednej albo więcej samic i ich potomstwa. Dieta składa się głównie z liści, w mniejszym stopniu z owoców i jagód. Biologia rozrodu tego gatunku jest słabo poznana.