Hazar Merd Cave

Hazar Merd to grupa paleolitycznych jaskiń wykopanych przez Dorothy Garrod w 1928 roku. Jaskinie znajdują się na południowy zachód od Sulaymaniyah w gubernatorstwie Sulaymaniyah w Iraku. Sondaże przeprowadzone przez Garroda w dwóch jaskiniach grupy Hazar Merd dostarczyły dowodów na okupację w okresie środkowego i epipaleolitu. Jaskinia Ciemna ma wspaniały widok na okoliczną dolinę i znajduje się w pobliżu małego źródła oraz wioski o tej samej nazwie.

Jaskinia Ciemna ma pojedynczą, wyniosłą komorę o szerokości 11 na 12 m. Warstwa mousteryjska, poziom C, ma grubość ponad 3 m i zawiera wiele palenisk, przepalonych krzemieni i kości. Zespół narzędzi kamiennych, krzemiennych i krzemienno-chertowych, zdominowany jest przez skrobaki boczne i ostrza mousteryjskie, bez śladów techniki lewaluickiej. W najniższych partiach poziomu C, ale nadal w obrębie warstw mousteryzmu, znaleziono dwa narzędzia ręczne. Popularność skrobaków bocznych nieznacznie maleje w kierunku górnej części poziomu C.

Zespół faunistyczny, choć fragmentaryczny, ponownie wykazuje całkowicie współczesny aspekt, z kośćmi dzikiej kozy, jelenia szlachetnego, gazeli, myszy polnej, szczura kretownika, zająca, nietoperza i kilku ptaków z siedlisk leśnych i zaroślowych. Dowody te, a także obecność ślimaków z gatunku Helix salomonica, wskazują na mieszane środowisko lasów, łąk i zarośli, podobne do dzisiejszego. Podobne odwierty w sąsiedniej Jaskini Wodnej również ujawniły ślady działalności mousteryjskiej.

Garrod nie zachowała całego wydobytego materiału i zachowała tylko te fragmenty, które miały znaczenie topologiczne. Pozostałe fragmenty zostały wyrzucone na miejscu.

Hazar Merd i Shanidar Cave są jedynymi wykopaliskami z okresu środkowego paleolitu w irackim Kurdystanie.