Shahrak-e Gharb, Teheran

Shahrak-e Gharb lub Gharb Town, znane także jako Qods Town, to zaplanowane miasto zbudowane jako masowy projekt nowoczesnych i luksusowych apartamentowców i willi w północno-zachodniej części Teheranu w Iranie.

Pierwotnie zbudowana na wzór ekskluzywnych amerykańskich przedmieść, dziś jest uważana za jedną z najbogatszych dzielnic Teheranu. Jest to jedna z największych dzielnic Teheranu, z łatwym dostępem do dróg ekspresowych, takich jak Chamran Expressway, Hemmat Expressway, Niayesh Expressway, Sheikh Fazl-allah Nouri Expressway i Yadegar-e-Emam Expressway, bliskością czterech dużych szpitali, a także trzech dużych i znanych centrów handlowych, licznych parków, kin i centrów kultury, posterunków policji i straży pożarnej oraz urzędów pocztowych.

Około lat 80. istniało tam tylko jedno centralne centrum handlowe, nazwane Bāzārče. Budowa centrum handlowego Golestan rozpoczęła się kilka lat po wojnie irańsko-irackiej. Zostało ono zaprojektowane w 1978 roku przez pracownię Jordan Gruzen Architects i zbudowane przez inną amerykańską firmę o nazwie Starrett, choć niektórych części nigdy nie ukończono. Obecnie w tym rejonie znajduje się kilka nowoczesnych centrów handlowych, w tym Golestan, Iran Zamin i Milad-e-Noor.

Tuż obok dzielnicy znajduje się najwyższa wieża Iranu, Milad Tower, która ma 435 m wysokości od podstawy do czubka anteny.

W pobliżu, na terenie miasta, znajduje się szkoła międzynarodowa, a druga jest oddalona o kilka minut drogi w Sa'adat Abad. Ze względu na wschodni prąd powietrza w Teheranie i jego stałe oczyszczanie przez sąsiednie góry, miasto jest mniej zanieczyszczone w porównaniu z innymi północnymi częściami miasta. Te i wiele innych zalet sprawiły, że obszar ten stał się doskonałym i przyjemnym miejscem do życia, przyciągającym wielu tymczasowych mieszkańców, dyplomatów i emigrantów z zagranicy.