Loopline Bridge, Dublin

The Loopline Bridge to most kolejowy przecinający rzekę Liffey i kilka ulic w Dublinie, w Irlandii. Łączy on linie kolejowe z południa Dublina do Connolly Station i linie na północ.

Most, zaprojektowany przez Johna Chalonera Smitha, został zbudowany w latach 1889-1891. Składa się z kratowych dźwigarów z kutego żelaza na podwójnym rzędzie filarów o pięciu przęsłach. Wiadukt znajduje się na wysokości około sześciu metrów nad poziomem ulicy i podtrzymuje dwa tory kolejowe.

Podczas pierwotnego planowania i budowy projekt spotkał się z wieloma sprzeciwami i kontrowersjami, ponieważ konstrukcja blokowała widok w dół rzeki na budynek Custom House. Jednak most uznano za niezbędny jako połączenie kolejowe między północnym i południowym Dublinem oraz w celu ułatwienia przepływu poczty transatlantyckiej z Kingstown i Queenstown.

100 lat później wygląd mostu jest nadal przedmiotem dyskusji. Fasady Loopline, które już teraz są prawdopodobnie mniej atrakcyjne niż niektóre inne mosty w Dublinie, były wykorzystywane przez Iarnród Éireann do umieszczania billboardów reklamowych. Począwszy od 2006 r. firma ta ograniczyła wykorzystanie mostu do tego celu, aby zmniejszyć wpływ na panoramę miasta, po uzyskaniu opinii An Bord Pleanála i Rady Miasta Dublina.

Od 1891 r. most Loopline jest ważnym elementem krajobrazu miasta i pojawia się w jednym z najsłynniejszych utworów literackich związanych z Dublinem: A skiff, a crumpled throwaway, Elijah is coming, rodeled lightly down the Liffey, under Loopline bridge, shooting the rapidids where water chafed around the bridgepiers, sailing eastward past hulls and anchorchains, between the Customhouse old dock and George's quay.