Inishtrahull Lighthouse, Inishtrahull

Inishtrahull Lighthouse to najbardziej wysunięta na północ latarnia morska w Irlandii, znajdująca się na wyspie Inishtrahull u wybrzeży hrabstwa Donegal. Wraz z latarnią na wyspie Tory stanowią dwa główne światła lądowe dla żeglugi atlantyckiej okrążającej północne wybrzeże Irlandii oraz nawigacyjne dla żeglugi lokalnej. Prace nad pierwszą latarnią, usytuowaną na wschodnim krańcu wyspy, rozpoczęły się w 1812 roku, głównie z powodu statków Królewskiej Marynarki Wojennej korzystających z Lough Foyle.

Projekt latarni sporządził George Halpin, starszy inspektor latarni morskich. Działający w imieniu Korporacji na rzecz Zachowania i Ulepszenia Portu w Dublinie.

Pierwszą latarnię założono 17 marca 1813 roku. Wysokość wieży wynosiła ok. 12,8 m. Później w wieży zainstalowano aparat dioptryczny, który został uruchomiony 29 września 1864 roku.

Na początku XX wieku zdecydowano, że w rejonie Malin Head potrzebny jest sygnał mgłowy. Zdecydowano, że zostanie on zbudowany na zachodnim krańcu wyspy i uruchomiony w 1905 roku. Na wyspie istniały zatem dwa oddzielne obiekty. W 1952 r. komisarze ds. świateł irlandzkich postanowili unowocześnić sygnał mgłowy latarni. Uznano, że najlepszym sposobem będzie wybudowanie nowej latarni obok stacji sygnału mgłowego na zachodnim krańcu wyspy i zlikwidowanie latarni na krańcu wschodnim.

Istniejąca latarnia została ukończona i rozpoczęła pracę 8 października 1958 roku. Ma 23 metry wysokości do balkonu i latarnię o wysokości 19 stóp.

W 1987 r. należało wymienić układ optyczny z 1958 r. aby spełnić zalecenia Międzynarodowego Stowarzyszenia Zarządów Latarń Morskich dotyczące automatyzacji. Wymiana optyki i automatyzacja zostały zakończone w marcu tego samego roku. W dniu 20 września 2000 r. stacja została przestawiona na zasilanie energią słoneczną.

Stacja stała się bezobsługowa o godzinie 1200 dnia 30 kwietnia 1987 roku. Sygnał mgłowy przestał być nadawany następnego dnia.