Mound of the Hostages

Kopiec Zakładników to starożytny grobowiec przejazdowy położony w dolinie Tara-Skryne w hrabstwie Meath, Leinster, Irlandia.

Kopiec jest budowlą neolityczną, wzniesioną między 3350 a 2800 rokiem p.n.e. Ma kształt koła o średnicy około piętnastu metrów i wysokości trzech metrów. Jest zbudowany w tym samym stylu co grobowiec z Newgrange. Konstrukcja ma kształt kopuły z wgłębieniem na wejście i małymi drzwiami, umieszczonymi prawie metr w bocznej ścianie monumentu. Otwór drzwiowy jest obramowany niedekorowanymi stojącymi kamieniami. Jak to bywa w grobowcach przelotowych, takie ustawienie pozwala wschodzącemu słońcu oświetlać przejście tylko przez dwa okresy w roku, dzięki czemu komora wewnątrz jest oświetlona. W przypadku tego kopca przejście jest oświetlone w poranki Samhain i Imbolc, odpowiednio na początku listopada i lutego. Przejście do Kopca Zakładników ma cztery metry długości, jeden metr szerokości i 1,8 metra wysokości. Zawiera zdobione kamienie mułowe z wizerunkami wirów, kół i wzorów x - wzorów związanych z mezolityczną sztuką grobów pasażowych. W trzech komorach znajdowały się niegdyś pochowane szczątki.

Kopiec był wykorzystywany do pochówków od wczesnego neolitu do 1600-1700 roku p.n.e. Szacuje się, że w kopcu pochowano od 250 do 500 ciał, ułożonych w warstwy pod przejściem. Zmarłych najczęściej poddawano kremacji, a ich prochy i wyroby grobowe rozkładano na podłodze grobowca. Do tych przedmiotów zalicza się ozdobną ceramikę i urny, kamienne paciorki i szpile kościane. Następnie szczątki przykrywano kamiennymi płytami. Dzięki tej metodzie warstwy prochów i kamienia nawarstwiały się z czasem i kolejnymi pochówkami. W epoce brązu w tym miejscu pojawiło się więcej pochówków, a miejsce w przejściu stało się w końcu niedostępne, więc ciała złożono w samym kopcu. Z kopca wydobyto ponad 40 szczątków. Zostały one pochowane w stylu z epoki brązu, z odwróconymi urnami ciałopalnymi umieszczonymi nad prochami kremacyjnymi. W kopcu odkryto także kompletne ciało nastolatka z epoki brązu. Ciało ułożono w pozycji przykucniętej w prostym dole wykopanym w kopcu. Wśród przedmiotów znalezionych przy ciele znajdował się zdobiony naszyjnik z paciorków, nóż z brązu i szydło z brązu - co sugeruje, że była to osoba o pewnym znaczeniu.

W przeciwieństwie do niektórych podobnych budowli, nie ma dowodów na to, że wokół kopca wykopano rów. Kopiec znajduje się na północ od siedziby króla i domu Cormaca oraz nieco na południe od Rath of the Synods. Szczyt kopca jest najwyższym punktem na wzgórzu i oferuje panoramiczne widoki na okolicę.

Wykopaliska w tym miejscu rozpoczęły się w 1952 roku, a ich kierownikiem był Seán P. Ó Ríordáin, profesor archeologii celtyckiej na University College w Dublinie. Po śmierci Ríordáina zastąpił go Ruaidhrí de Valera, który zakończył prace wykopaliskowe w 1959 roku. Wykopaliska te zostały jednak opublikowane dopiero w 2005 roku przez dr Muirisa O'Sullivana.