Naval Radio Transmitter Facility Grindavik, Grindavík

Naval Radio Transmitter Facility Grindavik to obiekt nadawczy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w Grindavík na Islandii, utrzymywany przez N62 Division. Jest on aktywny na falach krótkich i długich pod znakiem wywoławczym TFK na częstotliwości 37,5 kHz.

Pierwotnie NRTF Grindavik posiadała dwie wieże do obsługi fal długich - zachodnią o wysokości 243,8 m i wschodnią o wysokości 182,9 m, które w momencie budowy były najwyższymi obiektami zbudowanymi przez człowieka na Islandii. W 1983 r. wieża wschodnia została zastąpiona nową wieżą o tej samej wysokości. Wieża zachodnia została zastąpiona nowym masztem na palikach o wysokości 304,8 m i domem spiralnym o powierzchni 230 m2, który jest obecnie drugą najwyższą budowlą na Islandii.

Przed wprowadzeniem wszystkich tych ulepszeń, około 1976 roku, stacja otrzymała zadanie pracy z wieży o wysokości 600 stóp na bardzo niskiej częstotliwości, znacznie niższej niż jakakolwiek inna częstotliwość, na której wcześniej pracowała. Istniały pewne obawy co do pracy krótszej wieży na tak niskiej częstotliwości, ale wieża 800 stóp miała już zadanie o wyższym priorytecie. Po dostrojeniu wieży o wysokości 180 m do żądanej częstotliwości i zwiększeniu mocy nadajnika do wymaganego poziomu, w największej cewce spirali doszło do wewnętrznego wyładowania łukowego, które uległo zniszczeniu. W systemie zasilania dostępna była ograniczona liczba cewek zastępczych, które zostały zainstalowane i podobnie uległy zniszczeniu. Problem polegał na tym, że niska częstotliwość i odpowiadająca jej wysoka reaktancja potrzebna do rezonansu anteny powodowały nienaturalnie wysokie napięcie na wyjściu spirali, co doprowadziło do wewnętrznego wyładowania łukowego i zniszczenia ostatniej, największej cewki. Rozwiązaniem problemu było zaprojektowanie i zainstalowanie w spirali innej cewki końcowej o indukcyjności i kształcie fizycznym potrzebnym do zapewnienia wymaganej reaktancji bez powstawania łuku elektrycznego. Kwatera Główna rozpoczęła działania niezbędne do pozyskania takiej cewki, podczas gdy dowódca COMSTA, kapitan Ralph L Spaulding, absolwent Szkoły Podyplomowej Marynarki Wojennej w zakresie Inżynierii Łączności, zaprojektował tymczasową cewkę o odpowiedniej charakterystyce, a załoga w Grindavik ją zbudowała. Gotowa cewka miała około 6 stóp długości i 2 stopy średnicy, a do jej wykonania użyto suchej tarcicy orzechowej. Gotową cewkę ustawiono na drewnianym krześle w domku helisowym, podłączono do oryginalnego łańcucha cewek oraz do portu wyjściowego domku helisowego. Układ ten działał dobrze, z wyjątkiem tego, że czasami łuk elektryczny między portem wyjściowym a pokrytą miedzią wewnętrzną ścianą spirali powodował wyłączenie nadajnika z pracy. Jakiś czas później otrzymano i zainstalowano nową cewkę. Była ona znacznie większa od cewki drewnianej, zaprojektowana tak, aby zmieściła się przez drzwi domku spiralnego. Taka konfiguracja działała przez jakiś czas, aż do momentu, gdy na dużym izolatorze przepustowym w porcie wyjściowym pojawił się łuk elektryczny, który zniszczył izolator. Spowodowało to wyłączenie anteny do czasu, gdy można było dokonać istotnych modyfikacji spirali.

NRTF Grindavik został w 1999 roku laureatem nagrody Defense Information Systems Agency Outstanding Transmission Facility Award, a w 1997 roku zajął drugie miejsce w tej samej kategorii. Nowa, wyższa antena i domek spiralny zostały zaprojektowane przez Donalda W. Andersona, PE, który dodatkowo kierował programami projektowymi i budowlanymi podczas pracy w Naval Facilities Engineering Command, Atlantic. Ostateczny projekt zawierał wiele nowych i udoskonalonych elementów, które wymagały zintegrowanych projektów elektronicznych i konstrukcyjnych, w tym nowy i udoskonalony projekt miedzianego ekranowania RF oraz metodę instalacji. Wszystkie sukcesy w programie stanowiły ulepszenie wcześniejszych projektów i częściowo przyczyniły się do przyznania wcześniej wspomnianych nagród.

Wydział N62 jest podzielony na trzy pododdziały: N62A - konserwacja anten; N62B - konserwacja sprzętu długofalowego i ISABPS; oraz N62C - konserwacja sprzętu krótkofalowego i urządzeń pomocniczych.

W listopadzie 2019 r. instalacja formalnie doczekała się mianowania dyrektora, którym został U.S. Naval Computer and Telecommunications Area Masters Station Atlantic Detachment Grindavik, Iceland.