Naval Support Facility Kamiseya, Yamato

Naval Support Facility Kamiseya jest oddziałem U.S. Naval Air Facility, NAF Atsugi, Japonia. Obiekt znajduje się na równinie Kantō, około trzech mil na północny wschód od NAF Atsugi i 7,55 mil na północny zachód od Jokohamy. Baza ma powierzchnię 587 akrów, z czego 110 akrów znajduje się w obrębie linii ogrodzenia. Posiada 184 budynki, a wartość jej majątku wynosi 100 mln USD. Baza zamieszkuje 300 marynarzy, ich rodziny oraz personel pracujący na terenie bazy.

Brama zachodnia jest otwarta w ciągu dnia dla zwiedzających. Prowadzi ona na pole o długości około 400 metrów, z lądowiskiem dla helikopterów w części północnej. Teren ten jest doskonałym miejscem do puszczania latawców, choć zabronione jest używanie urządzeń zdalnie sterowanych.

Po II wojnie światowej ten dawny zakład produkcji torped Cesarskiej Japońskiej Marynarki Wojennej był wykorzystywany przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych jako stacja przechwytywania sygnałów wywiadowczych i radiokomunikacyjnych, aż do zaprzestania tej działalności pod koniec lat 90. ubiegłego wieku. W dniu 24 września 1965 r. w jednym z budynków operacyjnych wybuchł pożar, w którym zginęło dwunastu członków personelu wojskowego Stanów Zjednoczonych. Większość z nich zginęła, ponieważ nie zdołali uciec przez zamknięte wyjście i zostali pokonani przez dym. Chociaż w oficjalnym dochodzeniu jako przyczynę pożaru podano wadliwe obwody elektryczne, niektórzy naoczni świadkowie przypisywali go awarii w niedawno zainstalowanej spalarni, służącej do niszczenia informacji niejawnych/materiałów tajnych, która została nieprawidłowo odpowietrzona przez ścianę i w konsekwencji doprowadziła do jej zapalenia. Wielu nadal uważa, że było to "oficjalne" zatuszowanie sprawy. Spalarnia została zainstalowana stosunkowo niedawno, po tym jak dwaj marynarze odkryli, że materiały niejawne były umieszczane w pojemnikach na śmieci, które następnie były opróżniane przez komercyjną firmę zajmującą się gospodarką odpadami, a następnie mogły być udostępniane służbom bezpieczeństwa innych krajów.

Główny budynek operacyjny, w którym doszło do pożaru, został pierwotnie wybudowany pod ziemią. Ściany i sufit wykonano z żelbetonu o grubości od sześciu do ośmiu stóp. Według standardów II wojny światowej był teoretycznie odporny na bomby. Z tego powodu, przy braku okien i niewielu drzwiach, pożar był szczególnie niebezpieczny. Wielu z tych, którzy zginęli, miało założone aparaty oddechowe, które były przechowywane w szafce w pobliżu wyjścia. Niestety, były to aparaty ABC, które szybko się zapychały z powodu dużych cząstek stałych zawartych w dymie. W 2015 r. obiekt ten został przekazany rządowi Japonii.

Baza służyła jako centrum dowodzenia i kontroli dla samolotów zwalczania okrętów podwodnych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, zwłaszcza dla Skrzydła Patrolowo-Rozpoznawczego 1, zanim w 2003 r. siedziba skrzydła została przeniesiona do NAF Misawa.