Kikai Caldera, Iōjima
Fakty i informacje praktyczne
Kaldera Kikai to potężna, w większości zatopiona kaldera o średnicy do 19 kilometrów, znajdująca się na wyspach Ōsumi w prefekturze Kagoshima w Japonii.
Była ona źródłem erupcji Akahoya, jednej z największych erupcji w holocenie. Około 6300 lat temu lub 4300 lat p.n.e. strumienie piroklastyczne z tej erupcji dotarły do wybrzeży południowego Kyūshū na odległość 100 km, a popiół opadł aż do Hokkaidō. W wyniku erupcji powstało około 150 km³ tefry, co daje jej indeks wybuchowości wulkanicznej 7 i czyni ją jedną z najbardziej wybuchowych w ciągu ostatnich 10 000 lat, plasującą się obok erupcji Santorini, Changbaishan, Jeziora Kraterowego, Jeziora Kurylskiego, Samalas i Tambory.
Kikai jest nadal aktywnym wulkanem. Niewielkie erupcje często występują na górze Iō, jednym z pokalderowych podwodnych szczytów wulkanicznych na Iōjimie. Iōjima jest jedną z trzech wysp wulkanicznych, z których dwie leżą na krawędzi kaldery. W dniu 4 czerwca 2013 r. odnotowano słabe wstrząsy. Wkrótce potem rozpoczęły się erupcje, które trwały nieprzerwanie przez kilka godzin.
Według rdzeni lodowych, erupcja Akahoya mogła nastąpić w 4350 r. p.n.e.
Kikai Caldera – popularne w okolicy (odległości od atrakcji)
W pobliżu znajdują się m.in. takie atrakcje jak Mount Iō, Akahoya eruption.
Kagoshima