Lattice tower, Kamisu

Wieża kratowa lub wieża kratownicą jest wolnostojącą pionową wieżą. Ta konstrukcja jest szeroko stosowana w wieżach transmisyjnych przenoszących elektryczne linie energetyczne o wysokim napięciu, w masztach radiowe i wieżach oraz w wieżach obserwacyjnych. Jego zaletą jest dobra wytrzymałość na ścinanie przy znacznie niższej masie niż wieża stałej konstrukcji, a także niższa odporność na wiatr. W inżynierii strukturalnej termin wieża kratowa jest używana do wolnostojącej struktury, a maszt sieci to maszt wspierany przez linie Guy. Najczęściej występują kraty trójkątnego przekroju, szczególnie w Ameryce Północnej. Kwadratowe sieci są również szeroko stosowane i najczęściej występują w Eurazji. Wieże kratowe są często zaprojektowane jako rama kosmiczna lub struktura hiperboloidalna.

Przed 1940 r. Były one używane jako wieże transmisyjne radiowe, szczególnie w krótkiej i średniej fali. Czasami stosowano wieże kratowe składające się z drewna. Najwyższa drewniana wieża kratowa była w Mühlacker w Niemczech. Miał wysokość 190 metrów i został zbudowany w 1934 roku i rozebrany w 1945 r. Większość wież kratowych drewnianych została zburzona przed 1960 r. W Niemczech ostatnie duże wieże radiowe składające się z drewna były wieże transmisyjne nadajnika Golm i nadajnika Golm i nadajnik Ismaning. Zostali rozebrani odpowiednio w 1979 i 1983 roku.

Najwyższą wieżą kratową jest Tokyo Skytree, o wysokości 634 metrów. Wieża zgodna z Petronius jest najwyższą wspieraną wieżą kratową na 640 metrach, jest częściowo zanurzona. Miasto najbardziej znanym z wież kratowych jest Cincinnati, Ohio, która ma cztery wieże o wysokości powyżej 900 stóp. Tokio jest jedynym innym miastem na świecie, które ma więcej niż jeden powyżej tej wysokości.

Większość najwyższych stalowych wież kratowych na świecie jest wbudowana w wodzie i stosowana jako platformy naftowe. Struktury te są zwykle budowane na dużych kawałkach na lądzie, najczęściej w Teksasie lub w Luizjanie, a następnie poruszane barką do ich ostatniego miejsca spoczynku. Ponieważ duża część tych wież jest pod wodą, oficjalna wysokość takich struktur jest często sporna. Stalowe kratki kratowe dla tych struktur, zwane kurtkami w przemyśle naftowym, są zwykle znacznie bardziej solidne i wzmocnione niż ich lądowe odpowiedniki, czasem ważąc ponad 50 000 ton, jak to ma miejsce w przypadku platform Bullwinkle i Baldpate, podczas gdy wieże kratowe lądowe wahają się od wysokości 10 000 ton, jak ma to miejsce w wieży Eiffla do zaledwie kilkuset ton. Są one zbudowane do wyższego standardu, aby wspierać ciężar platform olejowych zbudowanych na nich i ze względu na siły, na które są poddane. W rezultacie koszt budowy tych struktur może napotykać setki milionów. Koszty te są uzasadnione ze względu na powstałe przychody z ropy i gazu, podczas gdy wieże lądowe mają znacznie niższy strumień przychodów, a zatem koszty kapitałowe wież są zazwyczaj znacznie mniejsze.