Kotek wyspowy

Kot z Iriomote to krytycznie zagrożony podgatunek kota bengalskiego, występujący wyłącznie na japońskiej wyspie Iriomote. Populacja tych zwierząt wynosi mniej niż 250 dorosłych osobników na wolności, a ich liczebność stale spada. Charakterystycznymi cechami tych kotów są ciemnoszara i jasnobrązowa sierść, jasnobursztynowe oczy oraz unikalne cechy czaszki, wyróżniające je spośród kotów domowych.

Choć koty z Iriomote głównie żyją na ziemi, potrafią wspinać się na drzewa i pływać. Ich dieta jest różnorodna i obejmuje ssaki, ptaki, gady, ryby oraz skorupiaki. Są to zwierzęta samotnicze, które oznaczają i bronią swoich terytoriów o zróżnicowanej wielkości. Samice rodzą od 1 do 3 kociąt w dziuplach drzew lub jaskiniach.

Koty z Iriomote zostały po raz pierwszy odkryte w latach 60. XX wieku i od tego czasu stały się przedmiotem licznych działań ochronnych. Główne zagrożenia dla ich przetrwania to niszczenie siedlisk, drapieżnictwo ze strony psów, wypadki drogowe oraz konkurencja z kotami domowymi. Aby chronić ten unikatowy podgatunek, koty z Iriomote zostały uznane za pomnik przyrody, a różne projekty badawcze i ochronne zostały wdrożone.

Jednym z najsławniejszych kotów z Iriomote, o imieniu Yon, został uratowany po wypadku drogowym. Rehabilitacja Yona dostarczyła cennych informacji na temat zachowania i opieki nad tymi kotami. Dodatkowo mieszkańcy oraz badacze zgłaszali obserwacje większego gatunku kota na wyspie, znanego jako Yamapikaryaa.

Pomimo licznych wyzwań, przed którymi stoją te koty, trwające inicjatywy ochronne, projekty badawcze oraz kampanie zwiększające świadomość publiczną mają na celu zabezpieczenie przyszłości kota z Iriomote.