Przepiórka japońska

Przepiórka japońska, znana naukowo jako Coturnix japonica, to niewielki ptak pochodzący z Azji Wschodniej. Początkowo uważana za podgatunek przepiórki zwyczajnej, została oficjalnie uznana za odrębny gatunek w 1983 roku. Ten ptak jest ściśle związany z działalnością człowieka od XII wieku i nadal odgrywa ważną rolę zarówno w przemyśle, jak i badaniach naukowych.

Przepiórki japońskie można znaleźć w Azji Wschodniej, Rosji oraz niektórych częściach Afryki i Europy, zazwyczaj w obszarach o gęstej roślinności w pobliżu wody. Są licznie reprezentowane w swoim naturalnym zasięgu i występują w różnych odmianach hodowlanych.

Samce i samice różnią się wyglądem, przy czym samce są zazwyczaj mniejsze. Ich dieta składa się głównie z nasion traw, owadów i małych bezkręgowców. Pod względem rozmnażania mogą być monogamiczne lub poligamiczne, a ich rytuał godowy jest unikalny. Samice są odpowiedzialne za opiekę nad młodymi.

Przepiórki japońskie mają ograniczony zmysł smaku, ale potrafią rozróżniać niektóre substancje. Mają kolorowy wzrok i są w stanie rozróżniać różne dźwięki wokalne. Znane są również ze swojego zwyczaju kąpieli w piasku, co pomaga im utrzymać higienę i pozbyć się pasożytów.

Udomowienie przepiórek japońskich rozpoczęło się w XII wieku w Japonii, a selektywna hodowla w celu produkcji jaj stała się bardziej powszechna na początku XX wieku. Obecnie są one hodowane komercyjnie zarówno dla jaj, jak i mięsa, ze względu na wysoki współczynnik konwersji paszy na jaja. Są także używane do odtwarzania populacji dzikich zwierząt łownych i są szeroko badane w dziedzinach takich jak genetyka, żywienie i toksykologia.