Manoir Papineau, Montebello

Manoir Papineau" był domem rodziny Papineau od 1850 do 1929 roku. Dom wraz z zabudowaniami gospodarczymi, ogrodami i terenami jest obecnie otwarty dla zwiedzających i zarządzany przez Parks Canada, który został jego opiekunem w 1993 roku; obiekt stanowi jedno z najcenniejszych miejsc dziedzictwa kulturowego w okolicy La Petite-Nation i w całym regionie rzeki Ottawy. Został on zaprojektowany głównie w celu upamiętnienia Louisa-Josepha Papineau, człowieka, który miał stać się czołową postacią w polityce kanadyjskiej w XIX wieku, jako pierwszy francusko-kanadyjski przywódca nacjonalistyczny. Później został on pierwszym seigneurem La Petite-Nation. Wystawny dom został zbudowany po powrocie Louisa-Josepha Papineau z politycznego wygnania w Europie, w połowie XIX wieku. Mieszkał w nim od 1846 roku wraz z żoną i czwórką dzieci aż do śmierci. Jego potomkowie mieszkali w domu do lat 20. XX wieku. Do najbardziej znanych z nich należała jego najmłodsza córka Azélie, matka Henri Bourassa, słynnego dziennikarza i założyciela kanadyjskiej gazety Le Devoir. Również Talbot Mercer Papineau, prawnik i odznaczony żołnierz, jeden z czterech Kanadyjczyków, którzy znaleźli się w książce "Tapestry of War: A Private View of Canadians in the Great War", autorstwa Sandry Gwyn. Major Papineau został zagrany przez swojego piątego kuzyna, dwukrotnego krewnego, przyszłego premiera Kanady Justina Trudeau, w filmie Canadian Broadcasting Corporation The Great War.

Wybudowany przez Louisa-Josepha Papineau w latach 1848-1850, Manoir Papineau zajmuje ważne miejsce z widokiem na rzekę Ottawa w Montebello, Quebec, Kanada. Architektura budynku, według Parks Canada, "reprezentuje mieszankę wpływów stylistycznych podobną pod wieloma względami do tej, którą można spotkać we współczesnych neoklasycznych willach. Jego rzeźbiarski wystrój przypomina styl greckiego odrodzenia. Od strony rzeki dom jawi się jako monumentalna elewacja flankowana przez dwie narożne wieże. Fasada i czterospadowe połacie dachu tworzą nawis o niezwykłych proporcjach, nawiązujący w stonowany sposób do stylu regencji. Stożkowy dach na szczycie wieżyczki schodowej, zbudowanej po pożarze w 1892 r. jest reprezentatywny dla stylu Queen Anne Revival. Wreszcie, zgodnie z francuską tradycją architektoniczną, otwory drzwiowe pomiędzy sąsiadującymi ze sobą pomieszczeniami zostały tak rozmieszczone, aby stworzyć szczególne perspektywy we wnętrzu. Spiralna klatka schodowa znajdująca się w jednej z wież również wykazuje wpływ tej tradycji. Nietypowe usytuowanie głównych pomieszczeń recepcyjnych w tylnej części parteru, w połączeniu z bogatą perforacją dwóch dolnych poziomów wieży wschodniej, przypomina, że kiedyś mieściła się tu oranżeria. Wnętrza dworu są wspaniałe i wyposażone w oryginalny wystrój. Zwiedzanie z przewodnikiem obejmuje jadalnię, wielki salon, pokój niebieski, sypialnię Louisa-Josepha Papineau oraz gabinet pana domu i wieżę biblioteczną.