East Thurlow Island

East Thurlow Island to wyspa w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie. Jest częścią Wysp Odkrytych, archipelagu pomiędzy Wyspą Vancouver a lądem stałym, którego wody łączą Cieśninę Georgia z Cieśniną Johnstone'a i Cieśniną Królowej Charlotty. Wyspa East Thurlow znajduje się na północ od Wyspy Vancouver, na południe od lądu stałego, na północny zachód od Wyspy Sonora i na wschód od Wyspy West Thurlow. Wyspa East Thurlow znajduje się w obrębie okręgu wyborczego C w Dystrykcie Regionalnym Strathcona.

Wschodnia Wyspa Thurlow jest oddzielona od lądu stałego Kanałem Cordero, od Wyspy Vancouver - Cieśniną Johnstone'a, a od Wyspy Sonora - Kanałem Nodales. Wyspy Thurlow Wschodnia i Zachodnia oddzielone są Przesmykiem Mayne'a. Połączenie Cieśniny Johnstone'a i Discovery Passage znajduje się na południe od Wyspy Thurlow.

Wyspa otrzymała swoją obecną nazwę w 1792 r. od nazwiska Edwarda Thurlowa, pierwszego barona Thurlowa, Lorda Kanclerza Anglii. Później odkryto, że Thurlow składa się z dwóch wysp, a wąskie przejście między nimi nazwano Ślepym Kanałem, być może dlatego, że kapitan Vancouver go przeoczył. Możemy mu wybaczyć to niedopatrzenie, gdyż od tego czasu wielu żeglarzy przepływało obok i zastanawiało się później, gdzie jest skręt. Kanał został później przemianowany na Mayne Passage, ale społeczność, która powstała na wschodnim krańcu Wyspy West Thurlow, pozostała przy nazwie Blind Channel.

W 1910 roku w Blind Channel powstał tartak Thurlow Island Lumber Company, a katalog B.C. wymienia dziewięciu drwali, sześciu robotników leśnych, kowala i kierownika tartaku. Nacięcia w ścianach dużych, starych, rozrzuconych tu i ówdzie pniaków przypominają nam dziś o pracowitych drwalach z piłami mechanicznymi, a szerokie buty koni roboczych świadczą o sposobie dostarczania drewna do tartaku. Do 1918 r. liczba mieszkańców wzrosła do 120, regularnie zatrzymywały się tu statki towarowe i pasażerskie Union Steam Ship, a przez następne kilkadziesiąt lat okolica tętniła życiem. W Blind Channel znajdowała się fabryka konserw, młyn gontowy i dwie duże sale taneczne. Obszar ten nadal przyciągał ludzi szukających możliwości i niezależnego stylu życia, a szczyt populacji przypadł na lata czterdzieste XX wieku. W latach 30. w Blind Channel działało w pewnym momencie dziewięciu przemytników, którzy w większości oferowali własne destylaty o bardzo wysokiej zawartości alkoholu, a nawet nie najlepszym smaku. Dla tych, którzy woleli smak i gwarancję bezpieczeństwa zatwierdzonego produktu, dwóch z nich specjalizowało się w gorzałce rządowej.