Lunenburg Opera House, Lunenburg

Opera w Lunenburgu to budynek znajdujący się na liście światowego dziedzictwa UNESCO w Lunenburgu, w Nowej Szkocji, w Kanadzie. W 1907 roku, ziemia potrzebna do budowy Opery została zakupiona przez Lożę Wschodzącego Słońca Międzynarodowego Zakonu Odd Fellows od C. E. Kaulbacha za 3 560 dolarów i w tym samym roku rozpoczęto budowę Opery. Budowę ukończono w 1908 r. i w tym samym roku otwarto budynek na pierwszy koncert. Opera działała jako sala koncertowa wodewilu i teatr na żywo do lat 40. XX wieku, kiedy to została przekształcona w kino - Capitol Theatre.

Teatr Capitol działał do lat siedemdziesiątych XX wieku, a w połowie lat siedemdziesiątych budynek został zakupiony przez Jacka Sheriffa, byłego profesora języka angielskiego na Uniwersytecie Acadia i wieloletniego promotora sztuki w Nowej Szkocji. Po śmierci Sheriffa Towarzystwo Przystani Ludowej we współpracy z innymi organizacjami z Lunenburga rozpoczęło kampanię mającą na celu zakup, odrestaurowanie i eksploatację budynku.

Jednak renowacja opery w Lunenburgu rozpoczęła się w 2006 roku, kiedy to została ona zakupiona przez biznesmena Farleya Blackmana. Trwająca dziesięć lat renowacja sprawiła, że zabytkowy budynek zyskał nowy dach, siding, okna, drzwi, izolację, miejsca siedzące i wiele innych elementów. Blackman kupił budynek po tym, jak pojawiły się pogłoski, że mógłby on zostać przekształcony w budynek mieszkalny, w którym na parterze znajdowałyby się sklepy sprzedające t-shirty. W artykule zamieszczonym w lokalnej gazecie Lighthouse Now powiedział: "Pomyślałem, że ten budynek powinien być wykorzystany zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem. Byłby on przeznaczony dla sztuki - sztuki dla sztuki. To okazja dla ludzi, aby uczyć się bez podróżowania po świecie. Niech świat przyjedzie do Lunenburga".

W 2019 r. został zakupiony przez Lunenburg Folk Harbour Society z pomocą finansową Fundacji Rodziny Fordi. Opera w Lunenburgu została oficjalnie ponownie otwarta 5 października 2019 r. a Lunenburg Folk Harbour Society ma plany wykorzystania budynku jako centrum sztuki, miejsca organizacji Lunenburg Folk Harbour Festival, a także otwarcia przestrzeni na wynajem przez inne grupy.