WT Small House, Kelowna

WT Small House jest uważany za najstarszy nieprzerwanie zamieszkały dom w Kelowna, w Kolumbii Brytyjskiej, w Kanadzie. Jest wpisany do rejestru zabytków Kelowna jako cenny przykład wczesnego osadnictwa pionierskiego w dolinie Okanagan.

Dom został zbudowany z bali o przekroju kwadratowym, łączonych na jaskółczy ogon, na dwupiętrowym szkielecie drewnianym. Pierwotną część domu zbudował w 1890 r. William Thomas Small, ślepy młynarz z młyna Lequime, wraz z trzema synami: Fredem, Charlesem i Williamem. Na kominku z kamienia polnego w salonie wyryto rok budowy "1890". W 1908 r. dom został sprzedany Jamesowi Hugh Baillie, który w 1910 r. dobudował dwupiętrowy front o konstrukcji drewnianej. Baillie sprzedał dom w 1918 r. C. Grahamowi, którego żona podobno zbudowała drugi kominek z kamienia polnego w salonie. W 1930 r. dom został kupiony przez Arthura H. Raymera i jego żonę Edith Small, córkę WT Smalla, który dorastał w tym domu. Ojciec Raymera był pierwszym burmistrzem Kelowna, kiedy miasto zostało przyłączone do miasta w 1905 roku. Córka Raymera, Hilda i jej mąż W. Sinclair-Thompson mieszkali tam z synem i córką Terry Gilbertem i Wendy Edith. Drzewo morwowe rosnące na terenie posiadłości zostało przywiezione do Kelowna na wozie z Ontario przez Williama Smalla. Wartość zabytkowa budynku wynika z ponad stuletniego organicznego rozwoju od wczesnej pionierskiej architektury wernakularnej do nowoczesnych dodatków, z zachowaniem oryginalnych części, które do dziś są łatwo rozpoznawalne.

Żona Small'a odegrała kluczową rolę w założeniu pierwszej szkoły w rejonie Mission Creek w 1894 roku. Sześć miejscowych rodzin zebrało się, aby wyremontować stary domek Freda Gillarda pod kierunkiem Williama Smalla, jedynego stolarza w grupie, aby stworzyć pierwszą szkołę w okolicy dla osiemnaściorga miejscowych dzieci. Do 1900 r. uczył je Fred Watson za sumę 720 dolarów rocznie.