Garibaldi Volcanic Belt

Pas wulkaniczny Garibaldi to łańcuch wulkaniczny o kierunku północno-zachodnio-południowo-wschodnim w Pacific Ranges Gór Nadbrzeżnych, który rozciąga się od Watts Point na południu do pola lodowego Ha-Iltzuk na północy. Ten łańcuch wulkanów znajduje się w południowo-zachodniej Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie. Tworzy on najbardziej wysunięty na północ segment Kaskadowego Łuku Wulkanicznego, który obejmuje Mount St. Helens i Mount Baker. Większość wulkanów łańcucha Garibaldi to uśpione stratowulkany i wulkany subglacjalne, które zostały wyerodowane przez lód lodowcowy. Mniej typowe formy terenu wulkanicznego to stożki żużlowe, korki wulkaniczne, kopuły lawowe i kaldery. Te różnorodne formacje powstały w wyniku różnych rodzajów aktywności wulkanicznej, w tym erupcji pelejskich i platynowych.

Erupcje na całej długości łańcucha utworzyły co najmniej trzy duże strefy wulkaniczne. Pierwsza z nich rozpoczęła się 4,0 mln lat temu na terenie pola lodowego Powder Mountain. W tym okresie rozpoczął się proces formowania masywu Mount Cayley. Wielokrotne erupcje od 2,2 mln do 2350 lat temu utworzyły masyw Mount Meager, a erupcje od 1,3 mln do 9 300 lat temu utworzyły Mount Garibaldi i inne wulkany w rejonie jeziora Garibaldi. Te główne strefy wulkaniczne znajdują się w trzech echelonowych segmentach, zwanych segmentem północnym, środkowym i południowym. W każdym segmencie znajduje się jedna z trzech głównych stref wulkanicznych. Oprócz tych dużych stref wulkanicznych, na północnym krańcu Pacific Ranges znajdują się dwa duże, słabo zbadane kompleksy wulkaniczne, a mianowicie Silverthrone Caldera i Franklin Glacier Complex. Uważa się, że są one częścią Pasa Wulkanicznego Garibaldi, ale ich tektoniczne relacje z innymi wulkanami w łańcuchu Garibaldi są niejasne ze względu na minimalne badania.