HMCS Bras d'Or

HMCS Bras d'Or był wodolotem, który służył w Siłach Kanadyjskich w latach 1968-1971. Podczas prób morskich w 1969 r. jednostka przekroczyła prędkość 63 węzłów, co czyniło ją najszybszym nieuzbrojonym okrętem wojennym na świecie w tamtym czasie.

Pierwotnie okręt był budowany w latach 1960-1967 dla Kanadyjskiej Królewskiej Marynarki Wojennej jako projekt testowania technologii zwalczania okrętów podwodnych na wodolocie oceanicznym. 1 lutego 1968 r. RCN została zastąpiona przez zjednoczone Kanadyjskie Siły Zbrojne, a Bras d'Or został przekazany do służby kilka miesięcy później. Zmiana priorytetów i przekroczenie kosztów doprowadziły później do anulowania projektu.

Nazwa Bras d'Or została nadana na cześć jeziora Bras d'Or na wyspie Cape Breton w Nowej Szkocji, gdzie wynalazca Alexander Graham Bell przeprowadzał na początku XX wieku eksperymenty z wodolotami w pobliżu swojej posiadłości i nowego laboratorium w Beinn Bhreagh, ustanawiając przy okazji światowy rekord prędkości skutera wodnego. W 1909 roku jezioro było także historycznym miejscem pierwszego lotu samolotu w Kanadzie i Brytyjskiej Wspólnocie Narodów. Samolot, nazwany Silver Dart, został zbudowany przez Aerial Experiment Association pod kierunkiem dr Bella. Nazwa jeziora była więc odpowiednia dla wodolotu, który mógł "latać" nad powierzchnią oceanu.