Betzner Falls, Hamilton

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez skarpę Niagara. Ontaryjski Skarpa Niagara zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory po Wodospad Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company. Pięciu Johnów", John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland utworzyło The Cataract Power Co. Ltd. która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy, wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowym, połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.