Portage Diversion

Portage Diversion to budowla regulująca wodę na rzece Assiniboine w pobliżu Portage la Prairie, Manitoba, Kanada. Projekt został zrealizowany jako część większej próby zapobieżenia powodziom w Dolinie Rzeki Czerwonej. Przekładka Portage Diversion składa się z dwóch oddzielnych wrót, które kierują część wody z rzeki Assiniboine do kanału o długości 29 km, który uchodzi do jeziora Manitoba w pobliżu Delta Beach. Zapobiega to powodziom na rzece Assiniboine w dole rzeki od miejsca zmiany kierunku przepływu, w tym w Winnipeg, gdzie rzeka Assiniboine łączy się z rzeką Czerwoną.

W latach powodziowych, takich jak powódź na rzece Assiniboine w 2011 roku, przepływy na wlocie do budowli kontrolnej Portage Diversion mierzone były na poziomie ponad 54 000 m3/s. Taka ilość wody miałaby katastrofalne skutki, gdyby zalała południową Manitobę. Podczas powodzi wiosną 2011 r. przekrój Portage Diversion obsługiwał mniej więcej połowę przepływu wodospadu Niagara.

Rzeka Assiniboine i system wałów przeciwpowodziowych mogą wytrzymać przepływy do ok. 10 000 stóp sześciennych na sekundę bez poważnego naruszenia. Jednak wiele nieruchomości położonych między Portage la Praire a Winnipeg jest zalewanych, gdy przepływy przekraczają 10 500 cfs, w tym obiekty komercyjne, takie jak kemping KOA w St Francois Xavier. W ciągu ostatnich kilku lat, gdy wysokie przepływy rzeki wystąpiły na wschód od Portage la Prairie, mieszkańcy zauważyli znaczną erozję brzegów, a kilkudziesięcioletnie drzewa obumierają. W ostatnich latach polityka rządu zezwoliła na przepływ 12 000 + cfs w dolnym biegu rzeki Assiniboine w kierunku Winnipeg, powodując poważne szkody materialne i środowiskowe.

Kanał ten został pierwotnie zaprojektowany do przepuszczania wody o objętości 25 000 stóp sześciennych na sekundę. W ramach stanu wyjątkowego na początku maja 2011 r. władze stanu Manitoba przeprowadziły szeroko zakrojone prace polegające na podwyższeniu wałów przeciwpowodziowych i przygotowały się do wysłania w dół kanału do 34 000 stóp sześciennych na sekundę, przy czym czynnikiem decydującym o wielkości przepływu były mosty w dole rzeki.

Przełączenie zostało zbudowane kosztem 20,5 mln USD w 1970 roku. Tama kontrolna ma wysokość 11 m, długość 430 m i umożliwia zmagazynowanie 14 600 stóp akrowych.