York, Toronto

York był miastem i drugą stolicą kolonii Górnej Kanady. Jest poprzednikiem starego miasta Toronto. Zostało założone w 1793 roku przez gubernatora Johna Gravesa Simcoe jako "tymczasowa" lokalizacja dla stolicy Górnej Kanady, podczas gdy on sam planował budowę stolicy w pobliżu dzisiejszego London, Ontario. Simcoe przemianował tę lokalizację na York na cześć księcia Fredericka, księcia Yorku i Albany, drugiego syna Jerzego III. Simcoe zrezygnował z planu budowy stolicy w London, a 1 lutego 1796 roku York został stałą stolicą Górnej Kanady. W tym samym roku Simcoe powrócił do Wielkiej Brytanii i został tymczasowo zastąpiony przez Petera Russella.

Pierwotne miasteczko składało się z dziesięciu bloków w pobliżu ujścia rzeki Don, a przy kanale prowadzącym do portu Toronto zbudowano garnizon. Powstały budynki rządowe i sąd. Wybudowano ulicę Yonge Street, która połączyła York z rzeką Holland od północy. Na wschodzie zbudowano Kingston Road, która prowadziła do ujścia rzeki Trent. W 1797 roku teren miasta został poszerzony w kierunku zachodnim, aby umożliwić budowę budynków publicznych i rozbudowę. W 1803 roku rozpoczęto budowę rynku, który pełnił jedną z funkcji publicznych na nowym terenie. Wawrzyńca.

Garnizon został zaatakowany podczas wojny 1812 roku. Wycofująca się armia brytyjska wysadziła garnizon w powietrze, co doprowadziło do śmierci wielu amerykańskich żołnierzy i dowodzącego atakiem amerykańskiego generała. Zwycięscy Amerykanie splądrowali miasto i spalili budynki rządowe. Amerykanie nie zdecydowali się na zajęcie miasta, a Brytyjczycy ostatecznie powrócili bez konfliktu. W ramach odwetu zaatakowano stolicę USA Waszyngton.

Po zakończeniu wojny miasto nadal się rozwijało, rozszerzając się w kierunku zachodnim, przez co pierwotna lokalizacja, mniej pożądana, pozostała niezagospodarowana. W pobliżu pierwotnej lokalizacji wzniesiono nowy budynek parlamentu, który jednak spłonął i na nowych ziemiach na zachodzie wybudowano nowy budynek. Na miejscu garnizonu zbudowano stały fort, Fort York. Wybudowano ulicę Dundas Street, która połączyła York z miastami położonymi na zachodzie. W latach dwudziestych XIX wieku miasto doświadczyło napływu imigrantów, a liczba mieszkańców wzrosła z 1000 do ponad 9000 w momencie włączenia miasta do Toronto w 1834 roku. W czasie swojego istnienia miasto nie miało własnego rządu; było zarządzane przez prowincję Górnej Kanady, a władzę sprawowali urzędnicy wybierani w wyborach oraz arystokracja znana jako Family Compact. W 1830 r. doprowadziło to do trwającego konfliktu politycznego, który później doprowadził do powstania Górnej Kanady w 1837 r.