Imperial Room, Toronto

Sala Imperial na 500 miejsc to miejsce, w którym odbywają się ważne wydarzenia w hotelu Royal York w Toronto, w prowincji Ontario, w Kanadzie. Sala znajduje się na poziomie lobby hotelu i była gospodarzem ważnych wydarzeń, takich jak adresy do Empire Club of Canada, ale historycznie była ważniejsza jako słynny klub nocny z kolacją.

Sławę zyskała dzięki kanadyjskiemu impresario i szefowi orkiestry Moxie Whitneyowi. Orkiestra Moxie Whitneya grała w Imperial Room nieprzerwanie od 1948 do 1972 roku, z wyjątkiem 12 miesięcy podczas strajku w Royal York Hotel w latach 1960/61, kiedy to Whitney i jego orkiestra grali w Royal Hawaiian Hotel w Honolulu.

Moxie Whitney zajmowała się również rezerwacją wszystkich talentów dla hoteli Canadian Pacific przez większość tego okresu.

Walijski bandleader i pianista Allan Singleton-Wood, który pod koniec lat 60. przeniósł się do Kanady i dołączył do orkiestry Whitneya, przejął w 1971 r. kontrakt na zapewnienie muzyki w hotelu, w tym w salach Black Knight i Imperial. W następnych latach Allan Singleton-Wood Orchestra stała się jedną z najbardziej znanych orkiestr tanecznych w Kanadzie.

W 1972 roku rezerwacją występów w sali zajął się Gino Empry. Tibor Rudas, znany producent z Vegas, wprowadził do sali pokazy w stylu Vegas oraz musicale w stylu broadwayowskim, co spowodowało spadek frekwencji. Ostatecznie sala Imperial Room została zamknięta jako sala widowiskowa, a obecnie jest wykorzystywana do celów rozrywkowych i przywrócono jej dawną świetność.

Przed renowacją w latach 90. i od momentu otwarcia Imperial Room był słynnym klubem nocnym w Kanadzie. Gości, usytuowanych na osi północ-południe, witał w sali maitre'd showbusinessu Louis Jannetta, znany z tego, że odmówił Bobowi Dylanowi wstępu, ponieważ nie miał krawata, oraz agent bookingowy Gino Empry, przez 12 lat menedżer Tony'ego Bennetta.

Zejście po małych schodach do dużego prostokątnego pomieszczenia, w którym znajdowały się okrągłe stoły, obsługiwane przez dziesiątki kelnerów i pracowników obsługi. Za mosiężnymi poręczami stoliki oglądały przedstawienia. Zbyt mała prostokątna scena na północy, z niewielkim wzniesieniem, gościła największe gwiazdy międzynarodowe i hollywoodzkie, a także wielkie zespoły muzyczne na małym parkiecie z drewna sosnowego.

Słynne legendarne występy popularnych artystów rozrywkowych obejmowały: Marlene Dietrich podczas jej pożegnalnej trasy koncertowej, ostatnie występy Johnny'ego Hodgesa z orkiestrą Duke'a Ellingtona...Count Basie, Woody Herman, Pearl Bailey, Eartha Kitt, Peggy Lee i Ella Fitzgerald, a także pierwsze występy z komediowymi impresjami w 1982 roku przyszłej kanadyjskiej gwiazdy, Jima Carrey'a.

Do wielkich klubów nocnych w Kanadzie należały również te w hotelach kolejowych, takich jak: Chateau Lake Louise, Hotel Saskatchewan, Banff Springs, Brant Inn w Burlington, Ont. the Savarin Tavern, oraz Elmwood Casino w Windsor Ontario. Sala Imperial Room była zawsze postrzegana jako najlepsza z nich.