Fakty o: Dzięcioł różowoszyi
Dzięcioł różowoszyi – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny dzięciołowatych.
- Morfologia
- Długość ciała 28–35 cm. Wierzch ciała czarno i brązowo prążkowany, kuper biały; spód ciała biały, pokryty czarnymi plamami z czarną przepaską na piersi.
- Zachowanie
- Żeruje na ziemi, poluje najczęściej na mrówki.
- Zasięg, środowisko
- Prawie cała Ameryka Północna, również Kuba i Wielki Kajman. Osiadły lub koczujący, populacje z północy zasięgu (Alaska, Kanada) na zimę migrują na południe.
- Systematyka
- Systematyka tego gatunku jest kwestią sporną. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia 10 podgatunków:
- dzięcioł szaroszyi (C. a. cafer) (Gmelin, JF, 1788) – południowa Alaska do północnej Kalifornii (USA)
- C. a. collaris Vigors, 1829 – południowo-zachodnia Kanada i zachodnie USA do północno-zachodniego Meksyku
- † C. a. rufipileus Ridgway, 1876 – wyspa Guadalupe na Pacyfiku (Meksyk); wymarł, po raz ostatni widziany w 1906 roku.
- C. a. nanus Griscom, 1934 – zachodni Teksas (USA) do północno-wschodniego Meksyku
- dzięcioł rdzawogłowy (C. a. mexicanoides) Lafresnaye, 1844 – południowy Meksyk do Nikaragui
- dzięcioł szarogardły (C. a. mexicanus) Swainson, 1827 – środkowy Meksyk
- C. a. luteus Bangs, 1898 – środkowa Alaska do wschodniej Kanady, północno-wschodnich USA i Montany (północno-środkowe USA)
- dzięcioł różowoszyi (C. a. auratus) (Linnaeus, 1758) – południowo-wschodnie USA
- dzięcioł kubański (C. a. chrysocaulosus) Gundlach, 1858 – Kuba
- C. a. gundlachi Cory, 1886 – Wielki Kajman
Autorzy Handbook of the Birds of the World (a tym samym IUCN) do C. auratus zaliczają tylko podgatunki luteus, auratus, chrysocaulosus i gundlachi, pozostałe wymienione podgatunki wydzielają do dwóch osobnych gatunków: C. cafer i C. mexicanoides.
- Status
- IUCN, który rozdziela ten takson na trzy odrębne gatunki, wszystkie z nich klasyfikuje jako najmniejszej troski (LC – Least Concern).