Lis polarny

Lis polarny, znany również jako lis biały, lis arktyczny lub lis śnieżny, to niewielki, ale niezwykły gatunek, rodzimy dla lodowych regionów półkuli północnej. Ten mały drapieżnik jest prawdziwym mistrzem przetrwania, doskonale przystosowanym do surowych warunków dzięki gęstemu futru, które również pomaga mu kamuflować się w śnieżnym otoczeniu.

Jeśli chodzi o dietę, lisy polarne są oportunistyczne. Głównie polują na małe zwierzęta, takie jak lemingi, nornice i ptaki morskie. Jednakże, w razie potrzeby, jedzą padlinę, jagody, wodorosty i owady. W sezonie rozrodczym tworzą monogamiczne pary i wychowują swoje młode w złożonych podziemnych norach. Pomimo swojej inteligencji, mają naturalnych wrogów, takich jak orły przednie, niedźwiedzie polarne, rosomaki, lisy rude, wilki i niedźwiedzie grizzly.

Aby przetrwać ekstremalne zimno, lisy polarne opracowały kilka sprytnych strategii. Zwijają się ciasno, aby utrzymać ciepło, zmniejszają swoją aktywność, aby oszczędzać energię, i gromadzą rezerwy tłuszczu jesienią. Ich zachowania rozrodcze są również fascynujące; wielkość ich miotów często zależy od populacji lemingów, ich głównej zdobyczy. Chociaż zazwyczaj trzymają się jednego partnera, czasami mogą być promiskuitatywne w zależności od warunków.

Lisy polarne występują na całej tundrze arktycznej w północnej Europie, północnej Azji i Ameryce Północnej. Jednakże stają przed znacznymi wyzwaniami związanymi z ochroną. Na przykład populacja na stałym lądzie Skandynawii jest krytycznie zagrożona. Zmiany klimatyczne i konkurencja ze strony lisów rudych dodatkowo wpływają na ich liczebność. Globalnie gatunek nie jest zagrożony, ale specyficzne subpopulacje, takie jak te na wyspie Medny i w Fennoskandii, są zagrożone.

Lisy polarne mają niesamowite zdolności sensoryczne, z ostrym słuchem i wyostrzonym węchem, które pomagają im znaleźć pożywienie. Są również fizjologicznie przystosowane do radzenia sobie z ekstremalnym zimnem i okresami głodu, dzięki genom, które wspomagają metabolizm kwasów tłuszczowych i glukozy. Niektóre lisy polarne wykazują nawet zachowania migracyjne, przemierzając duże odległości.

Należąc do rodzaju Vulpes i rodziny psowatych Canidae, lisy polarne występują w dwóch wariantach kolorystycznych: białym i niebieskim, przy czym forma biała jest bardziej powszechna. Mają one okołobiegunowe rozmieszczenie i są jedynymi lądowymi ssakami rodzimymi dla Islandii. Chociaż Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje lisa polarnego jako gatunek najmniejszej troski, pewne subpopulacje nadal stoją przed znacznymi zagrożeniami i wymagają ochrony.