Mulak czarnoogonowy

Mulak to fascynujący gatunek jelenia pochodzący z zachodniej Ameryki Północnej, łatwo rozpoznawalny dzięki dużym, osłowatym uszom. W przeciwieństwie do jelenia wirginijskiego, mulaki występują głównie na zachodnich Wielkich Równinach, w Górach Skalistych, południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych oraz wzdłuż Zachodniego Wybrzeża. Co ciekawe, zamieszkują również niektóre części Argentyny oraz wyspę Kauai na Hawajach.

Jedną z kluczowych różnic między mulakami a jeleniami wirginijskimi jest ich rozmiar; mulaki są zazwyczaj większe. Charakteryzują się również większymi uszami, różnymi kolorami ogona i unikalnymi kształtami poroża. Poroże mulaków jest bifurkacyjne, co oznacza, że rozgałęzia się na dwa odgałęzienia podczas wzrostu, nadając im charakterystyczny wygląd.

W sezonie godowym, znanym jako "ruja", samce mulaków stają się bardzo agresywne, rywalizując o partnerki. Samice mulaków, zwane łaniami, mogą kopulować z kilkoma samcami. Młode mulaków, zwane koziołkami, rodzą się zazwyczaj wiosną, jednak tylko około połowa z nich przeżywa.

Mulaki są roślinożercami o zróżnicowanej diecie, która zmienia się w zależności od pory roku, regionu i wysokości nad poziomem morza. Żerują na szerokiej gamie roślin, a czasem nawet na uprawach rolnych. Jako przeżuwacze, fermentują pokarm w specjalistycznym żołądku przed jego strawieniem, a ich potrzeby żywieniowe i rezerwy tłuszczu zmieniają się w ciągu roku.

Taksonomicznie mulaki dzielą się na dwie główne grupy: grupę mulaków i grupę czarnogłowych jeleni. Chociaż te grupy były kiedyś uważane za odrębne gatunki, obecnie postrzegane są jako ten sam gatunek z powodu hybrydyzacji. Istnieje kilka uznanych podgatunków mulaków, z których każdy jest przystosowany do swojego specyficznego obszaru geograficznego.

Mulaki są narażone na drapieżnictwo ze strony zwierząt takich jak kojoty, wilki i pumy. Ludzie czasami pomagają im podczas surowych zim, dostarczając dodatkową żywność.