Śnieżyca duża

Gęś śnieżna, pochodząca z Ameryki Północnej, to fascynujący ptak znany ze swoich charakterystycznych białych i ciemnych wariantów kolorystycznych. Początkowo klasyfikowana w rodzaju Chen, obecnie te gęsi są zazwyczaj umieszczane w rodzaju Anser. Rozmnażają się w Arktyce i migrują na południe na zimę, docierając aż do Meksyku. Czasami spotykane są również w Europie i Ameryce Środkowej.

Gęsi śnieżne występują w dwóch wariantach kolorystycznych: białym i niebieskim, z różnymi wzorami upierzenia. Tworzą długoterminowe pary i gniazdują w koloniach, składając od 3 do 5 jaj. Pisklęta mogą występować w dowolnym wariancie kolorystycznym i mogą się krzyżować, tworząc mieszankę barw w populacji.

Te gęsi podejmują rozległe migracje, a różne podgatunki podążają różnymi szlakami migracyjnymi. Od lat 70. XX wieku populacja mniejszych gęsi śnieżnych znacznie wzrosła, powodując znaczną degradację siedlisk zarówno w miejscach lęgowych, jak i zimowych. Aby temu zaradzić, wprowadzono działania na rzecz ochrony, w tym regulacje dotyczące polowań.

Gęsi śnieżne zazwyczaj żerują w stadach i często są widywane z innymi gatunkami gęsi podczas migracji. Zagrożone są przez drapieżniki takie jak lisy arktyczne i wydrzyki, a sukces ich gniazdowania często zależy od obecności ochronnych drapieżników, takich jak sowy śnieżne.

Ze względu na przeludnienie i wynikające z tego zniszczenia siedlisk, konieczne były działania mające na celu kontrolę populacji gęsi śnieżnych. Zarządzenie o ochronie gęsi lekkich, ustanowione pod koniec lat 90. XX wieku, miało na celu zmniejszenie wpływu na arktyczne tereny lęgowe poprzez złagodzenie ograniczeń łowieckich i zwiększenie możliwości polowań. Pomimo tych środków, ogólna populacja gęsi śnieżnych w Ameryce Północnej pozostaje wysoka.