Impala zwyczajna

Impala to średniej wielkości antylopa zamieszkująca trawiaste tereny i lasy wschodniej i południowej Afryki. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Aepyceros, a pierwszy raz została opisana Europie przez niemieckiego zoologa Hinricha Lichtensteina w 1812 roku. Wyróżnia się dwa podgatunki impali: impalę zwyczajną oraz impalę czarnolicą.

Charakterystyczne dla impali są niezwykłe skoki, sprytne metody unikania drapieżników oraz ciekawe struktury społeczne. Żyją w grupach składających się z terytorialnych samców, stad kawalerów oraz stad samic. Impale mają zróżnicowaną dietę, żywiąc się zarówno trawą, jak i liśćmi oraz pędami. Ich okres rozrodczy, trwający około sześciu do siedmiu miesięcy, kończy się narodzinami jednego cielęcia, które matka natychmiast ukrywa, aby chronić przed drapieżnikami.

Impale preferują tereny mieszane, łączące lasy i sawanny, zwłaszcza w pobliżu wody. Impala czarnolica występuje w południowo-zachodniej Angoli i Kaokolandzie w Namibii, natomiast impala zwyczajna ma szerszy zasięg i została ponownie wprowadzona m.in. do Gabonu i południowej Afryki. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) impala zwyczajna nie jest zagrożona, natomiast impala czarnolica jest uznawana za gatunek narażony na wyginięcie.

Impale są aktywne w ciągu dnia, a ich zachowania społeczne różnią się w zależności od klimatu i geografii. Stanowią ważny element diety wielu afrykańskich drapieżników i rozwinęły unikalne sposoby obrony przed nimi, w tym wysokie skoki i specyficzne wezwania alarmowe. Impale są również żywicielami różnych pasożytów, takich jak kleszcze i wszy. Ich dieta zmienia się sezonowo, co pozwala im na korzystanie z różnych rodzajów roślinności przez cały rok.

Samce impali osiągają dojrzałość płciową około pierwszego roku życia, ale zazwyczaj nie biorą udziału w rozmnażaniu, dopóki nie osiągną około czterech lat. W okresie rozrodczym samce walczą o dominację i dostęp do samic. Po sześciu do siedmiu miesiącach ciąży samice rodzą, zazwyczaj w południe.

Działania na rzecz ochrony koncentrują się na ochronie populacji impali, zwłaszcza bardziej zagrożonej impali czarnolicej. Impala zwyczajna jest chroniona w wielu rezerwatach przyrody na terenie całej Afryki.