Czubacz hełmiasty

Hełmiasty czubacz, znany także jako północny hełmiasty czubacz, to wyjątkowy ptak z rodziny Cracidae. Te duże, naziemne ptaki dobrze czują się w subtropikalnych lasach mglistych stromych, górzystych regionów zachodniej Wenezueli i północnej Kolumbii. Wyróżnia się dwa podgatunki, z których każdy zasiedla inne pasma górskie.

Charakterystyczne dla hełmiastych czubaczy jest głównie czarne upierzenie, biało zakończony ogon, czerwony dziób oraz szary hełm na czole. Samce są zazwyczaj większe od samic, ale oba podgatunki wyglądają dość podobnie.

Niestety, hełmiasty czubacz jest gatunkiem zagrożonym, a jego populacja kurczy się do tego stopnia, że Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowała go jako "Zagrożony". Dieta tych ptaków składa się z nasion, owoców, owadów i małych zwierząt. W okresie lęgowym samica składa dwa kremowe jaja i inkubuje je przez około 30 dni.

Ich siedlisko obejmuje wschodnie Andy Wenezueli i Kolumbii. Hełmiasty czubacz jest również wymieniony w Załączniku II Konwencji o międzynarodowym handlu zagrożonymi gatunkami (CITES), co oznacza, że chociaż nie jest on bezpośrednio zagrożony wyginięciem, może się takim stać bez odpowiedniej ochrony.

Początkowo oznaczony jako "Narażony", ostatnie badania wykazały szybki spadek populacji, co doprowadziło do zmiany jego statusu na "Zagrożony" w 2008 roku. Taksonomia ptaka obejmuje dwa podgatunki: hełmiasty czubacz z Méridy i hełmiasty czubacz z Perijá. Ich ewolucyjna historia sięga późnego miocenu, około 8-7 milionów lat temu, a rozbieżność genetyczna między podgatunkami miała miejsce około 6 milionów lat temu.