Whitetip reef shark

Rekin rafowy białoczuły, członek rodziny Carcharhinidae, wyróżnia się jako jedyny przedstawiciel swojego rodzaju, Triaenodon. Te rekiny są stosunkowo małe, zazwyczaj nie przekraczają długości 1,6 metra. Charakteryzują się smukłą budową ciała, krótki i szeroki pysk oraz charakterystycznymi białymi końcówkami na płetwach grzbietowej i ogonowej. Można je spotkać w regionie Indo-Pacyfiku, od RPA po Amerykę Środkową, często w czystych wodach na głębokościach od 8 do 40 metrów. W ciągu dnia odpoczywają w jaskiniach, wychodząc nocą na polowanie na ryby kostnoszkieletowe, skorupiaki i ośmiornice.

Rekiny rafowe białoczułe są żyworodne, co oznacza, że ich embriony rozwijają się wewnątrz matki, odżywiając się przez łożysko. Choć zazwyczaj nie są agresywne wobec ludzi, wędkarze podwodni powinni być ostrożni, ponieważ te rekiny mogą próbować zabrać im zdobycz, co może skończyć się ugryzieniem. Chociaż są łowione dla mięsa, ich spożycie może prowadzić do zatrucia ciguatera. IUCN sklasyfikowała rekina rafowego białoczułego jako gatunek bliski zagrożenia z powodu malejącej populacji, spowodowanej nieuregulowanymi połowami.

Eduard Rüppell jako pierwszy opisał rekina rafowego białoczułego, a później został on zaklasyfikowany do własnego rodzaju, Triaenodon. Cechy morfologiczne potwierdzają, że należy do rodziny Carcharhinidae. Są szeroko rozpowszechnione w regionie Indo-Pacyfiku, głównie związane z rafami koralowymi. Mają unikalny sposób polowania, często wślizgując się w szczeliny, aby złapać swoją zdobycz.

Rozmnażanie polega na tym, że samice rodzą od 1 do 6 młodych po ciąży trwającej od 10 do 13 miesięcy. Kopulacja jest niezwykłym widowiskiem, z wieloma samcami śledzącymi samicę z bliska i wykonującymi zachowania godowe. Rekiny rafowe białoczułe rosną powoli, osiągając dojrzałość płciową przy długości około 1,1 metra.

Generalnie rekiny rafowe białoczułe nie stanowią zagrożenia dla ludzi i mogą zbliżać się do pływaków z ciekawości. Jednak nadmierne połowy stanowią poważne zagrożenie dla ich populacji. Działania ochronne są niezbędne, aby zapobiec dalszemu spadkowi liczebności i zapewnić przetrwanie tego fascynującego gatunku.