Kapucynka czarno-biała

Kapucynka białolica, znana również jako kapucynka białogłowa, obejmuje dwa gatunki małp: kapucynkę białolicą panamską (Cebus imitator) i kapucynkę białolicą kolumbijską (Cebus capucinus).

Kapucynka białolica panamska (Cebus imitator) zamieszkuje Amerykę Środkową, w szczególności takie kraje jak Honduras, Nikaragua, Kostaryka i Panama. Natomiast Cebus capucinus, kapucynka białolica kolumbijska, występuje głównie w Ameryce Południowej, zwłaszcza w zachodniej Kolumbii i północno-zachodnim Ekwadorze, oraz w najbardziej wysuniętej na wschód części Panamy.

Istnieją dwa podgatunki kapucynki białolicej kolumbijskiej: C. c. capucinus i C. c. curtus. Ten ostatni występuje tylko na wyspie Gorgona. Oba gatunki wyglądają bardzo podobnie; mają czarne ciała, ogony i kończyny oraz białe twarze, gardła, klatki piersiowe i ramiona. Jednak samice C. imitator mają unikatowe brązowawe lub szarawe, wydłużone kępki czołowe, które nie występują u C. capucinus.

Początkowo naukowcy uważali, że C. imitator jest jedynie podgatunkiem C. capucinus. Jednak badania genetyczne przeprowadzone w latach 2010-2019 wykazały, że te dwa gatunki rozdzieliły się około 2 miliony lat temu. Mimo tego odkrycia, kapucynka białolica kolumbijska zachowała swoją oryginalną nazwę naukową, C. capucinus. Co ciekawe, większość badań przeprowadzonych na kapucynkach białolicach pod nazwą C. capucinus dotyczyła faktycznie środkowoamerykańskiego gatunku, C. imitator. Jak dotąd nie przeprowadzono żadnych badań terenowych na południowoamerykańskim gatunku.