Fakty o: Wyjec płaszczowy
Wyjec płaszczowy – gatunek ssaka naczelnego z rodziny czepiakowatych, występującego w lasach deszczowych od południowego Meksyku po północną część Ameryki Południowej.
Wygląd
Długość ciała samców 47–63 cm, samic 46–60 cm, długość ogona samców 60–70 cm, samic 55–66 cm; masa ciała samców 4,5–9 kg, samic 3,1–7,6 kg. Średniej wielkości małpa o czarnym futrze. Po bokach ciała sierść jest dłuższa, brązowa lub żółtawa. Twarz i dolna część ogona nagie.
Systematyka
Gatunek po raz pierwszy opisał w 1849 roku brytyjski przyrodnik John Edward Gray nadając mu nazwę Mycetes palliata. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Gray wskazał jezioro Nikaragua w Nikaragui. Wyróżniono kilka podgatunków A. palliata.
Tryb życia
Wyjce płaszczowe żyją w koronach drzew, w stadach liczących 10–20 osobników. Grupy nie są stałe, poszczególne osobniki często przenoszą się z jednego stada do drugiego. Podobnie jak inne wyjce, samce używają głośnych dźwięków do porozumiewania się między sobą.
Rozmnażanie
Wyjce płaszczowe są poligamiczne. Sezon godowy trwa cały rok, samice osiągają dojrzałość płciową w wieku ok. 3 lat. Średnio co dwa lata zachodzą w ciążę, która trwa ok. 6 miesięcy, i rodzą jedno młode. Samce są płodne po 3,5 roku życia, ale zazwyczaj rozmnażają się dopiero w wieku sześciu lat, kiedy osiągną odpowiednią rangę w stadzie. Samce średnio żyją ok. 7 lat, samice 11–12.
Zagrożenie
Liczba osobników wyjca płaszczowego jest dość stabilna, największym zagrożeniem jest dla niego niszczenie jego środowiska naturalnego. W południowym Meksyku w wyniku wycinki lasów wiele wyjców przeniosło się na plantacje kakao i kawy.
(...)
Nikaraguę