Gołębiak długosterny

Grzywacz żałobny, powszechny widok w całej Ameryce Północnej, należy do rodziny gołębiowatych (Columbidae). Można go również spotkać pod nazwami amerykański grzywacz żałobny, gołąb deszczowy, turkawka, gołąb karoliński lub gołąb turkawka karolińska. Te ptaki są wszechobecne i cieszą się popularnością wśród myśliwych – co roku poluje się na miliony osobników zarówno dla sportu, jak i mięsa. Są płodnymi hodowcami; jedna para może wychować kilka lęgów w ciągu roku. Znane z charakterystycznych gwizdów wydawanych przez skrzydła, grzywacze żałobne to szybcy lotnicy, osiągający prędkości do 88 km/h. W ich diecie dominują nasiona, a młode karmione są specjalną substancją zwaną mlekiem wola.

Początkowo grzywacz żałobny był klasyfikowany razem z gołębiem wędrownym. Jednak z biegiem czasu przyrodnicy i taksonomowie wyodrębnili ich binominalne nazwy, a grzywacz żałobny obecnie należy do rodzaju Zenaida. Istnieje kilka podgatunków z nakładającymi się zasięgami w Ameryce Północnej i Środkowej. Nazwa tej ptaków pochodzi od ich charakterystycznego, żałobnego wołania. Co ciekawe, kiedyś uważano, że są najbliższymi żyjącymi krewniakami wymarłego dziś gołębia wędrownego.

Grzywacze żałobne mają jasnoszare i brązowe upierzenie, a samce i samice są do siebie dość podobne. Są monogamiczne i tworzą silne więzi partnerskie, angażując się we wspólne rytuały zalotów, budowę gniazda i opiekę nad młodymi. Te ptaki charakteryzują się wysokimi wskaźnikami rozrodu, co pomaga zrównoważyć ich wysoką śmiertelność. Grzywacze żałobne mają także unikalne zachowania, takie jak opalanie się, kąpiele w kurzu czy gromadzenie się na wspólnych miejscach noclegowych.

Ich dieta składa się głównie z nasion, a mają wyjątkową zdolność do odnajdywania różnych nasion roślin. Piją wodę przez ssanie i są częstymi gośćmi w karmnikach dla ptaków. Są jednak narażone na ataki drapieżników, takich jak ptaki drapieżne, a także na pasożyty i choroby, takie jak tasiemce, roztocza czy ospa ptasia. Mimo że są popularnym celem łowieckim, ich duża populacja i szeroki zasięg sprawiają, że nie są obecnie zagrożone wyginięciem.

Grzywacze żałobne odgrywają także ważną rolę w kulturze i sztuce. W niektórych stanach symbolizują pokój i pojawiają się w różnych dziełach literackich oraz piosenkach. Literatura rdzennych Amerykanów oraz współczesna poezja często wspominają grzywacze żałobne, podkreślając ich kulturowe znaczenie.