Tell Jisr

Tell Jisr, Tell el-Jisr lub Tell ej-Jisr to wzgórze i stanowisko archeologiczne położone 1,5 kilometra na północny zachód od Joub Jannine w dolinie Beqaa w Libanie.

Zostało ono odkryte w latach 1965-1966 przez Lorraine Copeland i Petera Wescombe'a, ale obwód i zasięg znaleziska nie zostały w pełni określone. Sugeruje się, że było ono otoczone żyznymi gruntami ornymi nadającymi się do uprawy roślin i prawdopodobnie stanowiło przeprawę przez rzekę, położoną na wschodnim brzegu Litani. Duża ilość materiału została zebrana przez Henri Fleischa i M. Tallona, a obecnie jest przechowywana w Muzeum Prehistorii Libanu, będącym częścią Uniwersytetu Świętego Józefa. Narzędzia krzemienne należały do ciężkiego typu narzędzi, których użycie sugeruje się przy wyrębie lasów, obejmowały one siekiery trapezowe, tasaki, różne skrobaki, w tym zaawansowane skrobaki wachlarzowe, segmentowane ostrza sierpowe z drobnym uzębieniem i niektóre obsydianowe. Zakres znalezionej ceramiki obejmował kamienne i bazaltowe misy i naczynia, od gruboziarnistych naczyń z białej ceramiki po delikatne, wypalane i zdobione odłamki. Znaleziono różne wzory słoików, niektóre z nich były obmywane na czerwono lub kremowo. Materiały świadczą o istnieniu osady neolitycznej, która wykazuje wiele podobieństw do stanowisk z Byblos i doliny dolnego Jordanu, które kwitły aż do epoki brązu. Tell jest także miejscem odkrycia fragmentu ceramiki zwanego McClelland Sherd, Tell Jisr Sherd lub El-Jisr Sherd, na którym widoczne są nacięcia sugerujące, że jest to najstarsze odkryte pismo alfabetyczne.