Monastery of Saint Maron

Klasztor św. Marona, zwany też Jaskinią Mnichów, to starożytna pieczara wykuta w litej skale w zboczu klifu, położona około 200 metrów od Ain ez Zarqa, źródła rzeki Orontes, na południe od Hermelu w guberni Baalbek-Hermel, w północnym Libanie.

Jaskinia położona jest 90 metrów nad rzeką. Składa się z trzech poziomów, na których znajdują się skalne schody, liczne ołtarze i małe cele. Przypuszcza się, że w IV w. n.e. w okresie powstawania Kościoła maronickiego, była to siedziba świętego Marona i jego pierwszych naśladowców. Sugeruje się, że Maron pracował, a nawet zmarł w tym klasztorze. O późniejszej okupacji w okresie panowania Mameluków i Imperium Osmańskiego świadczą otwory w ścianach. Powszechnie uważa się, że klasztor został zbudowany przez Rzymian, jednak data, budowniczowie i pochodzenie budowli nie są pewne.

Budowla popadła w ruinę i przez lata służyła jako schronienie dla owiec, kóz i sporadycznie pasterzy. Jaskinia znajduje się na terenie należącym do libańskiego Ministerstwa Energii i Wody, ale jest przedmiotem trwającego sporu między archidiecezją maronicką a rodziną Dandash, która posiada stare roszczenia do ziemi. Archidiecezja maronicka zachowała prawa do renowacji tego zabytku i wyraziła zamiar rozpoczęcia projektu renowacji. Według doniesień, teren został jedynie oczyszczony, ale nie rozpoczęto żadnych prac przy pomniku, który, jak się sugeruje, ma znaczenie "narodowe".