Ras al-Ain

Ras el Ain, to miejsce obfitujące w ogromne fontanny, zbiorniki wodne i akwedukty, położone 6 km na południe od Tyru i ok. 77 km na południe od Bejrutu, w Gubernatorstwie Południowym, w gminie Batouliyat. Miejsce to leży na bardzo zielonej i żyznej równinie, około jednego kilometra od wybrzeża morskiego. Jest popularnym miejscem turystycznym ze względu na studnie artezyjskie zasilane przez podziemne źródła i gromadzone w kamiennych zbiornikach, które były utrzymywane przez wieki. Od czasów fenickich było to główne źródło wody dla starożytnego Tyru. Jeden ze zbiorników zasilał łukowate akwedukty z czasów rzymskich, które niegdyś sięgały aż do Tyru. Pozostałości tych akweduktów, o mocnej i doskonałej konstrukcji murarskiej, z okrągłymi łukami i ciągłym gzymsem nad nimi, można oglądać do dziś, a krótki odcinek pierwotnego akweduktu jest nadal wykorzystywany w dzisiejszych wodociągach Tyru.

Wzmianka o tym miejscu znajduje się w mozaice z Rehob z III w. jako Rosz Majja.

W 1881 r. w opracowaniu PEF Survey of Western Palestine opisano ją następująco: "Wioska zbudowana z kamienia, licząca około 100 Metawileh, położona na równinie, otoczona ogrodami fig, granatów, morw i oliwek. Pięć młynów we wsi i w pobliżu, sprawnych, wiele zrujnowanych."

Odnotowali też drogi wodne: To jest źródło, które zaopatrywało starożytny Tyr w wodę za pomocą długiego akweduktu. Źródła są zamknięte w czterech silnie zbudowanych zbiornikach, podobnie jak w Tabghah, za pomocą których woda jest podnoszona na wysokość od piętnastu do dwudziestu stóp, aby akwedukt z niewielkim spadkiem mógł ją przenieść w okolice Tyru. Ściany tych zbiorników są wykonane z dużych, dobrze obrobionych kamieni jesionowych, o różnej grubości. Kamienie są połączone i pokryte od wewnątrz mocnym cementem. Główny zbiornik ma kształt ośmiokąta o bokach nieregularnej długości. Jego średnica wynosi sześćdziesiąt sześć stóp, a wysokość nad ziemią - dwadzieścia pięć stóp. Mury oporowe są bardzo grube, a w jednej ich części widoczne są ślady współczesnych napraw. Mają tak łagodne nachylenie, że nietrudno jest wjechać na szeroką, szeroką na osiem stóp granicę wokół źródła."