Mandryl równikowy

Mandryl leśny to fascynujący naczelny z rodziny koczkodanowatych, blisko spokrewniony z pawianami i mandrylami. Te krótkogoniaste małpy mogą osiągać długość do 70 cm. Samce są znacznie większe, ważą do 50 kg, podczas gdy samice zazwyczaj ważą około 12,5 kg. Mandryle leśne mają charakterystyczne ciemnoszaro-brązowe umaszczenie, a samce wyróżniają się różową dolną wargą i białym podbródkiem, co stanowi zauważalną różnicę między płciami.

Mandryle leśne żyją w grupach składających się z wielu samców i samic, zazwyczaj prowadzonych przez dominującego samca. Są półkoczownicze i oznaczają swoje terytorium, pocierając piersiami o drzewa. Ich dieta składa się głównie z owoców, ale jedzą także zioła, korzenie, owady i małe ssaki. Samice mandryli leśnych zazwyczaj rodzą jedno potomstwo, a bliźnięta są rzadkością.

Te naczelne występują tylko w określonych regionach Nigerii, Kamerunu i Gwinei Równikowej, zamieszkując lasy deszczowe. Niestety, ich globalny zasięg jest dość ograniczony, a one same są krytycznie zagrożone. Czynniki takie jak nielegalne polowania, niszczenie siedlisk i rozwój terenów osiedleńczych doprowadziły do znacznego spadku ich populacji, szacowanej na około 3 000 osobników na wolności.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mandryle leśne za priorytet ochrony wśród afrykańskich naczelnych. Podejmowane są wysiłki na rzecz ich ochrony, w tym trzymanie niektórych osobników w niewoli w celach hodowlanych. Istnieją dwa uznane podgatunki mandryli leśnych, które są blisko spokrewnione z mandrylami, chociaż występują w różnych regionach, podzielonych przez rzekę Sanaga.