Fakty o: Turak zielonoczuby
Turak zielonoczuby – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny turakowatych, występującego w Zachodniej i Środkowej Afryce, głównie wzdłuż wybrzeża Zatoki Gwinejskiej. Zamieszkuje lasy od Senegalu na zachodzie, poprzez m.in. Wybrzeże Kości Słoniowej, Nigerię i Kamerun po Gabon, Kongo, Demokratyczną Republikę Konga i północną Angolę na wschodzie i południu. Charakterystyczne dla tego i kilku spokrewnionych z nim gatunków jest występowanie zielonego barwnika, turakowerdyny, niespotykanej u prawie żadnych innych zwierząt.
Opis gatunku
Upierzenie kolorowe: zielona głowa wraz z czubem, grzbiet, szyja i pierś; pokrywy skrzydłowe i ogon ciemnofioletowe; środkowa część lotek jaskrawoczerwona (dobrze widoczna w locie), u podgatunku T. persa buffoni czerwone lotki mają dodatkową, białą pręgę. Dziób czerwony, częściowo zakryty piórami. Oko otoczone nagą, czerwoną obwódką, z białą plamą przed okiem i czarną kreską pod. U podgatunków T. persa persa i T. persa zenkeri pod czarną kreską jest dodatkowa biała. Skrzydła dość krótkie, zaokrąglone, ogon długi. Lata słabo, za to zręcznie skacze i wspina się wśród koron drzew. Charakterystyczny, donośny głos turako przypomina ochrypłe szczekanie (kour-kour).
- Średnie wymiary
Długość ciała: 43 cm (wraz z długim ogonem). Waga: 225–295 g.
- Biotop
Gęste, nizinne lasy równikowe lub zadrzewienia na skraju sawann. Jest gatunkiem pospolitym i w wielu regionach licznym.
- Pożywienie
Owoce, pąki, liście i kwiaty drzew. W okresie lęgowym także owady.
- Rozmnażanie
Sezon lęgowy rozpoczyna się wraz z nadejściem pory deszczowej. Każda para ustala własne terytorium, gdzie w gęstej koronie drzew (na wysokości 2–5 m) buduje niedbale złożone gniazdo. Samica składa zwykle 2 biało-kremowe jaja. Wysiadują obydwoje rodzice przez 21–23 dni. Pisklęta wykluwają się niedołężne, pokryte czarnym puchem. Młode opuszczają gniazdo po 5–6 tygodniach, lecz pozostają pod opieką dorosłych do ukończenia 4 miesięcy życia.
Podgatunki
Wyróżnia się trzy podgatunki Tauraco persa:
- Tauraco persa buffoni (Vieillot, 1819) – zachodnia część areału: od Senegalu i Gambii do Liberii
- Tauraco persa persa (Linnaeus, 1758) – środkowa część areału: od Wybrzeża Kości Słoniowej przez Ghanę po zachodni Kamerun
- Tauraco persa zenkeri (Reichenow, 1896) – wschodnia i południowa część areału: południowy Kamerun, Kongo, północno-zachodnia Demokratyczna Republika Konga, Gabon i północna Angola