Baobab Grandidiera

Adansonia grandidieri, powszechnie znana jako baobab Grandidiera lub gigantyczny baobab, wyróżnia się jako największy i najbardziej charakterystyczny spośród sześciu gatunków baobabów rosnących na Madagaskarze. To niezwykłe drzewo jest endemiczne dla Madagaskaru, a niestety zagrożone głównie z powodu ekspansji rolnictwa. Jednym z najbardziej znanych miejsc, gdzie można podziwiać te giganty, jest Aleja Baobabów.

Te baobaby są naprawdę imponujące, z masywnymi pniami, które mogą osiągać do 25–30 metrów wysokości. Ich liście mają unikalny niebieskawo-zielony kolor i są gęsto pokryte gwiazdkowatymi włoskami. Kwitną w porze suchej, przyciągając zapylaczy takich jak lemury i ćmy z rodziny jaszczurzycowatych. Drzewo produkuje duże owoce, zawierające nasiona o kształcie nerkowatym osadzone w jadalnym miąższu.

Początkowo baobaby Grandidiera rozwijały się w suchych lasach liściastych południowo-zachodniego Madagaskaru, zwłaszcza w pobliżu rzek i jezior. Obecnie można je głównie spotkać na otwartych terenach rolniczych. Drzewa mają liście od października do maja, kwitną od maja do sierpnia, a owoce dojrzewają w listopadzie i grudniu. Jednym z mechanizmów przetrwania tych drzew jest magazynowanie wody w pniach, co pozwala im przetrwać w suchych warunkach. Gatunek został po raz pierwszy opisany przez Henriego Ernesta Baillona w 1888 roku i nazwany na cześć francuskiego botanika Alfreda Grandidiera.

Lokalnie te baobaby są niezwykle użyteczne. Ludzie korzystają z nasion, miąższu owoców bogatego w witaminę C oraz nasion zawierających olej do produkcji oleju spożywczego. Kora jest wykorzystywana do wyrobu lin, a gąbczaste drewno służy do krycia dachów. Pomimo tych zastosowań, głównym zagrożeniem dla baobaba Grandidiera jest utrata siedlisk z powodu deforestacji na potrzeby rolnictwa.

Trwają wysiłki na rzecz ochrony, w tym ochrona Alei Baobabów i zwiększenie liczby obszarów chronionych na Madagaskarze. Chociaż baobab Grandidiera zmaga się z poważnymi wyzwaniami z powodu niszczenia siedlisk, istnieje nadzieja, że trwające działania ochronne pomogą zachować ten ikoniczny gatunek dla przyszłych pokoleń.