Ibis czubaty

Ibis czubaty, znany również jako japoński ibis czubaty, azjatycki ibis czubaty lub Toki, to wyjątkowy ptak wyróżniający się białymi piórami i charakterystycznym czubem na karku. Posiada także czerwoną skórę na częściowo nagiej głowie. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Nipponia. Zazwyczaj buduje gniazda na wierzchołkach drzew w lasach sosnowych, często na wzgórzach z widokiem na swoje siedlisko. Jego dieta obejmuje głównie żaby, małe ryby i inne niewielkie zwierzęta.

W przeszłości ibisy czubate były powszechne w Japonii, Chinach, Korei, na Tajwanie i w Rosji. Niestety, zniknęły z większości tych obszarów. Aby uratować ten zagrożony gatunek, Japonia i Chiny rozpoczęły zakrojone na szeroką skalę programy hodowli w niewoli. Te wysiłki są wspierane przez traktat ochrony CITES, który umieszcza ibisa czubatego w najwyższej kategorii ochrony, Aneksie I. Szczególnie Chiny odniosły znaczące sukcesy w ochronie i hodowli tych ptaków, z powodzeniem reintrodukując je do środowiska naturalnego i wykluwając wiele piskląt.

Również Japonia jest aktywna w odbudowie populacji ibisa czubatego. Centrum Ochrony Ibisa Czubatego na Sado wypuszcza ptaki na wolność w ramach programu odbudowy, co stanowi pierwszą udaną reintrodukcję tego gatunku od 1981 roku. Korea Południowa także przyczynia się do działań ochronnych poprzez własne programy hodowli i wypuszczania ptaków, mające na celu zwiększenie bioróżnorodności.

Pomimo tych wysiłków, ibis czubaty nadal zmaga się z poważnymi zagrożeniami, w tym utratą siedlisk, małą liczebnością populacji, ograniczonym zasięgiem, głodowaniem zimą oraz historycznym prześladowaniem. Środki ochronne, takie jak hodowla w niewoli, programy reintrodukcji i ochrona siedlisk, są niezbędne dla przetrwania tego zagrożonego ptaka.