Djenné-Djenno

Djenné-Djenno to miejsce wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, położone w dolinie rzeki Niger w kraju Mali. W dosłownym tłumaczeniu "starożytne Djenné", jest to pierwotne miejsce zarówno Djenné, jak i Mali i jest uważane za jeden z najstarszych ośrodków zurbanizowanych i najbardziej znanych stanowisk archeologicznych w Afryce Subsaharyjskiej. To stanowisko archeologiczne znajduje się około trzech kilometrów od współczesnego miasta i uważa się, że brało udział w handlu dalekosiężnym i prawdopodobnie w udomowieniu ryżu afrykańskiego. Uważa się, że powierzchnia stanowiska przekracza 33 hektary, jednak musi to zostać jeszcze potwierdzone przez szeroko zakrojone prace badawcze. Dzięki wykopaliskom archeologicznym, prowadzonym głównie przez Rodericka i Susan McIntosh, wiadomo, że miejsce to było zamieszkiwane od 250 r. p.n.e. do 900 r. n.e. Uważa się, że miasto zostało opuszczone i przeniesione w miejsce, gdzie obecnie się znajduje, w związku z rozprzestrzenianiem się islamu i budową Wielkiego Meczetu w Djenné. Wcześniej zakładano, że zaawansowane sieci handlowe i złożone społeczeństwa nie istniały w tym regionie do czasu przybycia kupców z Azji Południowo-Zachodniej. Jednak miejsca takie jak Djenné-Djenno obalają tę tezę, ponieważ te tradycje w Afryce Zachodniej kwitły dużo wcześniej. Ostatnio stwierdzono, że egalitarna cywilizacja Djenne-Djenno została prawdopodobnie założona przez Mande, przodków ludu Bozo, i trwała od III wieku p.n.e. do XIII wieku n.e.