Djinguereber Mosque, Timbuktu

Meczet Djinguereber w Timbuktu, Mali, to słynny ośrodek edukacyjny Mali, zbudowany w 1327 roku, w różnych językach nazywany Djingareyber lub Djingarey Ber. Jego projekt przypisuje się Abu Ishaqowi Al Saheli, który otrzymał 200 kg złota od Musy I z Mali, cesarza Imperium Mali. Według Ibn Chalduna, jednego z najbardziej znanych źródeł dotyczących XIV-wiecznego Mali, al-Sahili otrzymał 12 000 mithkali złotego pyłu za zaprojektowanie i wybudowanie djinguereber w Timbuktu. Jednak bardziej racjonalna analiza sugeruje, że jego rola, jeśli w ogóle była, była dość ograniczona. W XIV wieku rzemiosło architektoniczne w Granadzie osiągnęło już swój szczyt i jest bardzo mało prawdopodobne, by kulturalny i zamożny poeta posiadał jakąkolwiek wiedzę na temat zawiłości ówczesnej praktyki architektonicznej, wykraczającą poza wiedzę dyletanta.

Z wyjątkiem niewielkiej części północnej fasady, która w latach 60. została wzmocniona alhorem, oraz minaretu, również zbudowanego z wapienia i otynkowanego błotem, meczet Djingareyber jest w całości wykonany z ziemi i materiałów organicznych, takich jak włókno, słoma i drewno. Ma trzy wewnętrzne dziedzińce, dwa minarety, dwadzieścia pięć rzędów filarów ustawionych w kierunku wschód-zachód i miejsce do modlitwy dla 2000 osób.

Djinguereber jest jedną z czterech medres wchodzących w skład Uniwersytetu w Timbuktu. W 1988 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a w 1990 r. uznano go za zagrożony z powodu wdzierania się piasku. Czteroletni projekt renowacji i odnowy meczetu rozpoczął się w czerwcu 2006 r. i jest prowadzony i finansowany przez Aga Khan Trust for Culture.

26 lutego 2010 r. podczas święta Mawlid w wyniku wybuchu pieczęci w meczecie zginęło około 26 osób, a 55 zostało rannych, głównie kobiety i dzieci.