Lelek rdzawoszyi

Lelek rdzawoszyi jest największym gatunkiem lelka w Europie, gniazdującym na Półwyspie Iberyjskim i w Afryce Północnej, a migrującym na zimę do tropikalnej Afryki Zachodniej. Nazwa "lelek" odnosi się do jego nocnej aktywności i charakterystycznej, chrzęszczącej pieśni. Naukowa nazwa ptaka ma korzenie w łacińskich słowach oznaczających "kozę" i "doić", co nawiązuje do starej legendy. Wyróżniono dwa podgatunki: nominatywny ruficollis i desertorum.

Pod względem wyglądu, lelek rdzawoszyi wyróżnia się pstrokatą szatą w barwach porostowo-szarych z różnorodnymi znakami, co sprawia, że wygląda jak gałązki pokryte porostami—idealny kamuflaż w ciągu dnia. Ptaka cechuje rdzawe obrączkowanie na szyi oraz większy rozmiar i dłuższy ogon w porównaniu do innych gatunków lelków. Jego zawołanie to powtarzalny, mechaniczny dźwięk, który wznosi się i opada, gdy ptak porusza głową.

Ten ptak preferuje otwarte, piaszczyste wrzosowiska z drzewami lub krzewami i jest aktywny o zmierzchu, żywiąc się owadami, takimi jak ćmy. Co ciekawe, lelek rdzawoszyi nie buduje gniazd; składa swoje jaja bezpośrednio na ziemi. Sporadycznie ten gatunek jest obserwowany jako rzadki gość w północnej Europie, w miejscach takich jak Northumberland w Wielkiej Brytanii oraz Dania.