Czapla siwa

Czapla siwa to elegancki, długonogi ptak znany ze swoich umiejętności łowieckich, występujący w Europie, Azji i niektórych częściach Afryki. Często można zobaczyć te majestatyczne ptaki na terenach podmokłych, takich jak jeziora, rzeki, stawy i bagna, gdzie żywią się wodnymi stworzeniami.

Dorosłe czaple siwe, osiągające około metra wysokości, są łatwo rozpoznawalne dzięki swoim białym głowom i szyjom, szarym ciałom i skrzydłom oraz charakterystycznym różowo-żółtym dziobom.

Wiosną te ptaki gromadzą się w koloniach, aby się rozmnażać. Budują swoje gniazda wysoko na drzewach i zazwyczaj składają od trzech do pięciu niebiesko-zielonych jaj. Oboje rodzice na zmianę wysiadują jaja przez około 25 dni i opiekują się pisklętami, aż te będą gotowe do lotu w wieku około 7-8 tygodni. Niestety, wiele młodych czapli nie przeżywa swojej pierwszej zimy, ale te, którym się to udaje, mogą żyć przeciętnie do pięciu lat.

Czaple siwe odcisnęły swoje piętno także na ludzkiej kulturze. Pojawiają się w starożytnej sztuce egipskiej i rzymskiej, a kiedyś były uważane za przysmak w Wielkiej Brytanii. Co ciekawe, wpłynęły nawet na powstanie takich nazwisk jak Earnshaw i Heron. Obecnie te ptaki dobrze przystosowały się do życia w miastach, prosperując w obszarach miejskich z odpowiednimi siedliskami.

Dzięki swoim rozmiarom i silnym dziobom, dorosłe czaple siwe mają niewielu naturalnych wrogów. Jednak ich jaja i młode są bardziej narażone. Czaple mogą być także nosicielami różnych pasożytniczych robaków, przy czym młodsze osobniki zazwyczaj doświadczają wyższych wskaźników zakażeń.